τῶν πολιορκητῶν καὶ τῶν Νοταράδων, καὶ συνάμα νὰ εἰσπράξῃ καὶ τὰ ὑποχρεωτικὰ χρήματα ἀπὸ τὴν Ἐπαρχίαν τῆς Κορίνθου, καὶ νὰ ἴδῃ καὶ τὸ ἐκεῖ φροντιστήριον. Ἔχει δὲ ὅλα τὰ ἔγγραφα τῆς ἀποστολῆς του ταύτης. Ἁλωθείσης δὲ τῆς Τριπολιτσᾶς, ἐπανῆλθεν εἰς αὐτὴν καὶ ἔκτοτε ἀνεμίχθη καὶ εἰς τὰ πολιτικὰ πράγματα, καὶ οὕτω ὑπηρέτει τὴν πατρίδα στρατιωτικῶς μὲ καλὸν ζῆλον. Οὐδεὶς δὲ ἄλλος ἔχει περισσοτέρας ἐκδουλεύσεις πολιτικὰς, διότι ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα ἐπέρασαν ἀπὸ τὴν διεύθυνσίν του.
Οὗτος ἦτον ἐκ τῶν προὐχόντων τῆς Τριπολιτσᾶς. Ἐκρατήθη μέσα εἰς τὴν πόλιν ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ἀλλ’ ἔφυγεν πρὶν αὕτη ἁλωθῇ. Ὑπηρέτησε στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς, ὑπῆρξε πληρεξούσιος, βουλευτής, γερουσιαστὴς τῆς Πελοποννήσου καὶ ὑπουργός. Ἡ Πελοποννησιακὴ Γερουσία εἶχε στείλει μίαν ἐπιστροπὴν ἀπὸ τὰ μέλη της διὰ νὰ παρασταθῇ εἰς τὴν παράδοσιν τοῦ Ναυπλίου, καὶ ἓν μέλος αὐτῆς ἦτο καὶ ὁ Γ. Βάρβογλης. Ἐλθόντος ὅμως τοῦ Δράμαλη, ὁ Βάρβογλης ἔφυγεν ἀπὸ τὴν Ἀργολίδα ὁμοῦ μὲ τῶν Παλαιῶν Πατρῶν καὶ ἄλλους, ἀλλ’ εἰς τῇς Πόρταις τοῦ Σάγκα τοὺς ἔπιασαν οἱ στρατιῶται τοῦ Πλαπούτα, καὶ ἤθελον νὰ τοὺς κακοποιήσουν, διότι τοὺς ἐθεώρησαν ὡς αἰτίους τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη. Ὁ δὲ Βάρβογλης διαφυγὼν ἦλθεν εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν, καὶ ἀμέσως ἐξεστράτευσε μὲ τοὺς συμπατριώτας του, καὶ ὑπῆγεν εἰς
