καὶ δὲν τὸν ἐδέχθησαν μέσα, καὶ ἕνεκα τούτου ἐγύρισε πάλιν εἰς τὴν κωμόπολιν Καρύταινας νικημένος. Κατόπιν ὁ Πλαπούτας τὸν παρεκίνησε νὰ καταβῇ εἰς τὸ Ναύπλιον διὰ νὰ συμβιβασθῇ μὲ τὴν Κυβέρνησιν. Ἐπείσθη καὶ κατέβη, καὶ δι’ ἀπάτης τὸ σύστημα τοῦ Κουντουργιώτη τὸν ἔβαλεν εἰς τὴν φυλακὴν εἰς τὴν Ὕδραν. Πολλοὶ δὲ τῶν συγγενῶν του συνεννοήθησαν μυστικῶς μετὰ τοῦ Κουντουργιώτη, καὶ τοῦτο τὸ εἶπον τοῦ Κολοκοτρώνη, ἀλλ’ οὗτος δὲν τὸ ἐπίστευσε. Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰμβραὴμ εἰς τὴν Μεθώνην, καὶ ἡ Κυβέρνησις τοῦ Κουντουργιώτη ἐξεστράτευσε κατ’ αὐτοῦ, ἀλλ’ ἐνικήθη καὶ ἀπεφάσισεν, ἔπειτα ἀπὸ ἑκατὸν τριάντα ἡμερῶν φυλάκισιν, νὰ ἀπελευθερώσῃ τὸν Κολοκοτρώνην, τὸν ὁποῖον καὶ γενικὸν ἀρχηγόν του διώρισε διὰ τὴν ἐκστρατείαν κατὰ τοῦ Ἰμβραήμ. Ἔκτοτε πλέον ὁ Κολοκοτρώνης εἶχε τὴν προσοχήν του εἰς τὸ ἐξωτερικὸν ὅθεν ἤλπιζε, καὶ ὡς ἐκ τούτου εἶχεν ἀλληλογραφίαν μὲ διάφορα ἐπίσημα πρόσωπα.
Τὸν Ἰμβραὴμ πασᾶν δὲν ἐπρόφθασε νὰ τὸν κρατήσῃ εἰς τὴν Μεσσηνίαν, ὅστις ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν Σορόκαν, καὶ ἦλθεν εἰς μάχην κατὰ τὴν θέσιν Τραμπάλαν, ὅπου ἐνίκησε καὶ ἐσκόρπισε τὸν στρατὸν τοῦ Κολοκοτρώνη, τὸν ὁποῖον πάλιν ἐνίκησεν ὁ Ἰμβραὴμ κατὰ τὸν Ἀχλαδόκαμπον. Κατόπιν τούτων ἔρχονται εἰς γενικωτέραν μάχην εἰς τὰ Τρίκορφα, τὴν χάνει καὶ αὐτὴν ὁ Κολοκοτρώνης καὶ οἱ λοιποί.
Μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Ἰμβραὴμ γίνεται κύριος τῆς Πελοποννήσου, ἐμφωλεύει εἰς τὸ κέντρον αὐτῆς τὴν Τριπολιτσᾶν. Ἔκτοτε ὁ Κολοκοτρώνης δὲν ἔδωκε μάχην
