ἐμβαρκάρισε διὰ τὴν Ἀσίαν, κατὰ τὴν συνθήκην, ἀφῆκε τὸν Πλαπούταν φρούραρχον εἰς τὸ Ναύπλιον, καὶ μετὰ ταῦτα ἀνέβη εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν. Ἐκεῖθεν δὲ ὑπῆγεν εἰς τὰς Καλάμας πρὸς βοήθειαν τοῦ φίλου του Μούρτσινου, ὁ ὁποῖος ἐμάλωνε μὲ τὸν Μαυρομιχάλην, καὶ ἀφοῦ τοὺς ἐσυμβίβασεν ἀνεχώρησε καὶ ἀνέβη εἰς τὴν Δημιτσάναν. Τότε ἦλθεν ἐκεῖ ὁ Ὀδυσσεὺς Ἀνδρούτσου ἀπὸ τὴν Ῥούμελην καὶ ἀνταμώθησαν, κατόπιν κατέβη εἰς τὴν Τρίπολιν καὶ ἐκεῖθεν εἰς τὸ Ναύπλιον, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐπέρασεν εἰς τὴν Συνέλευσιν τοῦ Ἄστρους. Εἰς δὲ τὴν Συνέλευσιν ταύτην, εἶχε τὸ ἐναντίον μέρος τῶν ἀρχόντων μετὰ τοῦ πρίγκηπος Ὑψηλάντου καὶ Ὀδυσσέως Ἀνδρούτσου. Ἐμπόδισαν τὴν ἐκποίησιν τῶν Ἐθνικῶν γαιῶν καὶ τῶν φθαρτῶν κτημάτων. Μετὰ τὴν Συνέλευσιν ταύτην ὑπῆγεν εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν, καὶ ἐκεῖθεν ἐβγῆκεν εἰς τὴν Σιλήμναν θυμωμένος κατὰ τῶν ἀρχόντων, οἵτινες τὸν ἀπάτησαν, τὸν ἔβαλαν μέσα εἰς τὸ σακὶ τῶν πολιτικῶν πραγμάτων, καὶ τὸν ἔκαμαν ἀντιπρόεδρον· τότε προσέτι τὸν ἄφησαν καὶ οἱ περισσότεροι συγγενεῖς του, διότι ἔκαμε τὸ συμπεθεριὸ καὶ τὸν ἀρραβῶνα τοῦ μικρότερου υἱοῦ του Κωνσταντίνου μὲ τὴν θυγατέρα τοῦ στρατηγοῦ Κανέλου Δεληγιάννη.
Μετὰ δὲ ταῦτα ὑπῆγεν εἰς τὸ Κλημεντοκαίσαρι τῆς Κορίνθου, ὡς ἀντιπρόεδρος μὲ τὰ λοιπὰ μέλη τῆς Κυβερνήσεως τὸν Πετρόμπεη καὶ τὸν Ἀνδρ. Μεταξᾶν διὰ τὴν ἐκστρατείαν τῆς Ῥούμελης. Ἀλλ’ ἐκεῖθεν πάλιν ἐπέστρεψεν εἰς Τριπολιτσᾶν, καὶ ἔσβυσε τὴν ῥῆξιν τῶν Ἀρκαδινῶν καὶ Μιστριωτῶν, οἱ ὁποῖοι τότε ἐπιά-
