ἀρχὰς μὲν ὑπηρέτησε εἰς τὸ γραφεῖον τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Τριπολιτσᾶς, ἔπειτα δὲ ἔγεινε μέλος τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας. Κατὰ δὲ τὴν ἐπάνοδον τοῦ Κολοκοτρώνη ἀπὸ τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν, ὁ Ζαφειρόπουλος ἔφυγε καὶ ἐκρύβη, ὡς ἀλλαχοῦ διηγοῦμαι.
Καὶ οὗτος ἐπίσης ἦτον ἀπὸ τὸ Ζυγοβίστιον. Ἐπανελθὼν δὲ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐν ἀρχῇ τῆς ἐπαναστάσεως ἐπροσκολλήθη εἰς τοὺς σωματοφύλακας, καὶ εἰς τὸ γραφεῖον τοῦ Κολοκοτρώνη, καὶ ὑπηρέτει γράφων καὶ πολεμῶν. Μετὰ δὲ τὴν φυγὴν τοῦ ὑπασπιστοῦ Σπύρου Σπηλιωτοπούλου, ὁ Κολοκοτρώνης διώρισεν ὑπασπιστήν του τὸν Ζαφειρόπουλον, ὄντα γενναῖον καὶ τολμηρόν. Ὁ στρατηγὸς Κολοκοτρώνης, ὅταν ἀπὸ τὴν θέσιν Μάνεσι, ἡ ὁποία κεῖται πλησίον τοῦ Ταϋγέτου, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Ἀργολίδα πρὸς ἀντάμωσιν τοῦ Καραϊσκάκη, ὅστις ἦλθε νὰ συνομιλήσῃ μετ’ αὐτοῦ καὶ ζητήσῃ βοήθειαν στρατιωτικὴν καὶ χρηματικὴν διὰ νὰ ἐπαναστήσῃ ἐκ νέου τὴν Ρούμελην, τὸ ὁποῖον καὶ ἔγεινε, τότε ὁ ὑπασπιστὴς τοῦ Κολοκοτρώνη Ζαφειρόπουλος θέλων νὰ ἐπιθεωρήσῃ τὸν εἰς Μάνεσι στρατόν, συγκείμενον ἐκ 3000 περίπου, ὡς ἐπαρουσιάσθη ἐκεῖ καβάλα, ἐζαλίσθη διότι τοῦ ἦλθεν ἔξαψις εἰς τὴν κεφαλὴν, ἡ ὁποία τοῦ ἔφερε καὶ τὸν θάνατον. Εὑρέθησαν δὲ εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτὸ καὶ εἶδαν τὸ γεγονὸς τοῦτο ὁ στρατηγὸς Δημ. Μελετόπουλος ἐκ
