τώθη, καὶ ἐξάγουσι τοῦτο, ὅτι τὸ πτῶμά του εὑρέθη μακρότερον τῶν ἄλλων σκοτωμένων. Τοῦτο δὲ, ὡς τὸ λέγομεν καὶ τὸ ἐμάθομεν, τὸ ἔγραψεν ἕνας Γάλλος ἐξ ἐκείνων, οἵτινες ἦσαν μαζὺ μὲ τοὺς Τούρκους.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Οὗτος ἦτο πολιτικὸς καὶ ἐχρημάτισε γερουσιαστὴς τῆς Πελοποννήσου.
Τὸ ὄνομα τούτου μελετᾶται, διότι κατ’ ἀρχὰς τοῦτον οἱ Τοῦρκοι τῆς Τριπολιτσᾶς ἔστειλαν εἰς τοὺς προὔχοντας τῶν Καλαβρύτων ὅπως τοὺς εἴπῃ νὰ ὑπάγουν εἰς Τριπολιτσᾶν καὶ τοὺς βεβαιώσῃ, ὅτι δὲν θέλουν κακοποιηθῆ. Μετὰ δὲ τὴν ἐπανάστασιν ἐπῆρε καὶ οὗτος τὰ ὅπλα καὶ ἐπολέμησε καθ’ ὅλον τὸν ἀγῶνα. Ἐπὶ δὲ τοῦ Ἰμβραὴμ ᾐχμαλωτίσθη εἰς τοὺς Ναυαρίνους μετὰ πολλῶν ἄλλων ἀπὸ τοὺς Ἄραβας. Ἐκεῖ δὲ καὶ ἀπέθανεν ἀπὸ τὴν πανώλη, εἰ δὲ μὴ, ἤθελε τὸν σώσει ὁ Σεμῆ Ἐφέντης, υἱὸς τοῦ Σεχτετσὶπ Ἐφέντη Τριπολιτσώτου, ὅστις ἦτο φίλος του καὶ πιστός, διότι ὁ Μοθωνιὸς ἔσωσε τὴν οἰκογένειάν του κατὰ τὴν ἔφοδον τῆς Τριπολιτσᾶς μεσιτεύσας παρὰ τῷ Κολοκοτρώνῃ.
|
|
|
|
|
|
|
