Οὗτος ὑπηρετήσας στρατιωτικὸς εὑρέθη εἰς πολλὰς μάχας, καὶ ἰδίως καθ’ ὅλην τὴν πολιορκίαν τῆς Τριπολιτσᾶς, εἰς τὸ Βαλτέτσι ὅπου δεικνύονται καὶ τὰ ταμπούρια του, εἰς τὰ ὁποῖα ἐπολέμησε. Μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Τριπολιτσᾶς ἐγένετο γερουσιαστὴς τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας. Κατὰ τὴν εἰσβολὴν δὲ τοῦ Δράμαλη ἐπολέμησεν εἰς τὴν Ἀργολίδα καὶ παντοῦ ἠνδραγάθησε. Τὸ ὄνομά του ἀπαντᾶται εἰς ὅλας τὰς μεγάλας μάχας. Ἐπὶ δὲ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Κουντουργιώτη ἐφυλακίσθη καὶ αὐτὸς μετὰ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων. Κατόπιν δὲ κατὰ τὴν ἐκστρατείαν τοῦ Ἰμβραὴμ εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐφονεύθη εἰς τὴν ἀτυχῆ μάχην τῶν Τρικόρφων ὑπὸ τῶν Ἀράβων. Ὁ δὲ θάνατός του ἐλύπησεν ὅλους ὅσοι τὸν ἐγνώρισαν, καὶ κατ’ ἐξοχὴν τοὺς στρατιωτικούς.
Κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Γαράντσα. Οὗτος μὲ τὰ παιδιά του καὶ τοὺς συγγενεῖς του, καὶ ὅλον τὸ χωρίον Γαράντσα εἶχον ὅλοι ὄνομα ἐπίσημον κατὰ τὴν ἐπανάστασιν ὡς παληκάρια, διότι εἰς ὁποιανδήποτε μάχην καὶ ἂν εὑρέθησαν, διεκρίθησαν. Ἰδίως δὲ διεκρίθησαν καὶ ἠνδραγάθησαν εἰς τὴν ἔνδοξον μάχην τοῦ Βαλτετσίου, ἔνθα ἀφῆκαν μνημεῖα αἰώνια, καὶ μέχρι τῆς σήμερον λέγονται καὶ μαρτυροῦνται τὰ ταμπούρια τοῦ Μητροπέτροβα καὶ τῶν Γαραντσαίων, διότι ἴσα ἴσα ταῦτα
