Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΟΥ
(Κατὰ τὸν Hugo).
Ἂς ψάλλουν ὅλα τὰ πουλιὰ
ἂς τραγουδῇ τ’ ἀηδόνι·
ἡ ἐδικὴ σου ἡ λαλιὰ
ὅλα τ’ ἀποστομώνει.
Ἂς λάμπῃ εἰς τὸν οὐρανὸ
τὸ πειὸ λαμπρὸ ἀστέρι·
τὸ μάτι σου τὸ γαλανὸ
εἶν ἄστρο χωρὶς ταῖρι.
Ἂς ἔχ’ ἡ ἄνοιξι στολὴ
τὰ λούλουδα τ’ Ἀπρίλη·
κανένα δὲν μοσκοβολεῖ
’σὰν τὸ δικό σου χεῖλι.
Τ’ ἄστρο ἐκεῖνο τὸ λαμπρὸ
τ’ ἀηδόνι τῆς λαλιᾶς σου,
τὸ χείλι σου τὸ δροσερὸ,
εἶνε...ὁ ἔρωτάς σου.
Νοέμβριος 1884
ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
Μετὰ καδμείαν νίκην.
Μετὰ τὸν πρῶτον ἔρωτα, γεννήσαντα πικρίαν,
εἰς νίκην ἀπολήξαντα, δακρύουσαν, καδμείαν,
ἐν ᾧ ἡσύχως ἔβαινον ἀπογοητευμένος,
ὡς ἐξ ἐφόδου χθὲς δειλὴ μ’ ἀφώπλισε παρθένος.
Εἶχε δειλίαν λαγωοῦ τὸ ἀσταθές της βήμαּ·
τὴν σιωπήν τοῦ χείλους της ἐφθόνει καὶ τὸ μνῆμα
