ὑπὸ Γερμανίδος διδασκάλου καὶ τότε, ὅτε οὐδὲν πλέον ἀπέμενεν αὐτῇ νὰ μάθῃ ἐνταῦθα, ἐτρέπετο μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς τὴν εἰς Παρισίους ἄγουσαν, ἀποφέρουσα ἀσφαλὲς ἐφόδιον τὴν εὐχὴν τῶν γονέων, τὴν στηρίζουσαν οἴκους τέκνων.
Ὁλοκλήρους χειμῶνας ἕξ, ἓξ φθινόπωρα, ἓξ θέρη καὶ ἓξ ἀνοίξεις, ἡμέρας νεότητος ἀποιχομένης ἀνεπιστρεπτεὶ ἐδαπάνησεν ἡ δεσποινὶς Καλλισπέρη ἐν τῷ σπουδαστηρίῳ αὐτῆς, ἐν ταῖς αἱθούσαις καὶ τοῖς ἀμφιθεάτροις τῶν ἀκροάσεων τῆς Σορβόνης καὶ εἰς τὰς ἀχανεῖς τῶν Παρισίων Βιβλιοθήκας, ὅπου ἐμετροφύλλησε πλεῖστα βιβλία καὶ ἐρρόφησε κόνιν ἄφθονον. Ἄνευ συγγενῶν, δίχως φίλων, μόνη καὶ ἀνυποστήρικτος ἐν τῇ ξένῃ, τὰ βιβλία της ἔχουσα ὡς μόνους συντρόφους καὶ διὰ μόνον περίπατον τὰ ὀλίγα βήματα τὰ ἀπὸ τῆς Σορβόνης εἰς τὴν οἰκίαν της, ἀποστέργουσα πᾶσαν ἡδονήν, φεύγουσα οἱανδήποτε διασκέδασιν, οὔτε κεραίαν ἐξέκλινεν ἀπὸ τῆς σκοπιᾶς αὐτῆς δηλ. ἀπὸ τὸ δίπλωμα, πρὸς τὴν ἐπιτυχίαν τοῦ ὁποίου ὡρμᾶτο καὶ ἐν τούτῳ δύναται νὰ χρησιμεύσῃ κατὰ σχῆμα πρωθύστερον, ὡς κλασικὸν παράδειγμα τοῦ ἰσχυρισμοῦ τοῦ Ἐδμόνδου About, λέγοντός που τῆς Συγχρόνου Ἑλλάδος, ὅτι ὁ Ἕλλην, ἀφ’ ἧς ἄρξηται τῶν σπουδῶν του δὲν λησμονεῖ τὸ δίπλωμα, δι’ ὅ μοχθεῖ καὶ πρὸς ὃ ἀποβλέπει οὔτε μίαν μόνην στιγμήν.
Ὁ ἆθλος, ὃν ἡ Σεβαστὴ Καλλισπέρη ἔθετο κατὰ νοῦν ἦτο ὄντως Ἡράκλειος, λαμβανομένου πρὸ πάντων ὑπ’ ὄψει ὁπόσα τινὰ ἀπαιτοῦνται, ἵνα προσέλθῃ τις εἰς τὸν διαγωνισμόν· νὰ γνωρίζῃ τὴν Γαλλικήν, τὴν Ἑλληνικὴν καὶ τὴν Λατινικὴν φιλολογίαν, ἱστορίαν, φιλοσοφίαν καὶ συγκριτικὴν γραμματικήν· νὰ γράφῃ τὴν Λατινικὴν τῆς κλασικῆς ἐποχῆς, νὰ χειρίζηται τὴν ἀπέριττον γλῶσσαν τῶν Ἀττικῶν, νὰ δύνηται νὰ γράφῃ στίχους Λατινικοὺς πάντων τῶν μέτρων, νὰ γράφῃ τὴν Γαλλικήν τοῦ 17 καὶ 18 αἰῶνος, νὰ ἔχῃ δὲ οἰκείως πρὸς τὴν Γαλατικὴν γλῶσσαν τῆς ᾠδῆς τοῦ Bolland, νὰ γινώσκῃ κατ’ ἐπιλογὴν διαζευκτικὴν τὴν Ἀγγλικὴν καὶ τὴν Γερμανικὴν φιλολογίαν, κατὰ μέρος ἀφιεμένων τῶν φιλοσοφικῶν Μαθημάτων, ἅτινα παρέπονται τῷ προγράμματι καὶ τῆς παιδαγωγίας διδασκομένης ὑπὸ φιλοσόφου διαπρεποῦς. Πρὸς κρείττονα καὶ ἀσφαλεστέραν ἀναμέτρησιν τοῦ ἀγῶνος ὑπομιμνήσκομεν καὶ ὅτι δὲν πρόκειται περὶ κοινῶν ἐξετάσεων, καθ’ ἃς οἱ ἐπιδεικνύοντες τὴν ἀπαιτουμένην ἱκανότητα γίνονται δεκτοί, ἀλλὰ περὶ διαγωνισμοῦ, καθ’ ὃν κατὰ λογικὴν συνέπειαν οἱ κρείττονες ἐκτοπίζουσι τοὺς ἥττονας καὶ ἱκανοὺς ἀπολύτως τυγχάνοντας τούτους. Εἰς ἐπίμετρον ὁ ἀριθμὸς τῶν γι-
