ΙΣ τολμᾷ νὰ ἀρνηθῇ τοῦτο; Μὴ οἱ ποιηταὶ δὲν τονίζουσιν ὑπὲρ αὐτῶν τὰς παθητικωτέρας τῆς λύρας των χορδάς, καὶ ἡ λαλοῦσα αὐτῶν ζωγραφία δὲν συγκινεῖ τὰς καρδίας ἐκ βαθυτάτων; Μὴ οἱ ζωγράφοι ἐν ταῖς ὡραίαις δὲν εὑρίσκωσι τὸ ἴνδαλμα τῆς γραφομένης αὐτῶν ποιήσεως; Νέοι καὶ γέροντες, πλούσιοι καὶ πτωχοὶ μὴ δὲν ὑποκλίνωνται εὐσεβάστως πρὸ τῆς ὡραίας γαναικός; Διὰ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῆς βλέπουσι, διὰ τῆς πνοῆς αὐτῆς ζωογονοῦνται, διὰ τοῦ μειδιάματος αὐτῆς μεθύσκονται. Ἡ καλλονὴ θεωρεῖται ἀπαραίτητος, καθῆκον σχεδὸν διὰ τὴν γυναῖκα.
Ἡ ἀποθέωσις τῆς καλλονῆς συνεπάγεται τὴν ἐγκατάλειψιν καὶ τὸν παραγκωνισμὸν μεγάλης μερίδος γυναικῶν. Τίς μέχρι σήμερον ἀνέλαβε τὴν ὑπεράσπισιν τῶν καταπατουμένων δικαιωμάτων αὐτῶν καὶ τίς ἀπελογήθη, οὕτως εἰπεῖν, διὰ τὴν καταδίκην, ἣν ἄνευ ἀπολογίας ὑφίστανται αὗται;
Εἶναι ἆρα ὀρθὸν νὰ ἀποθεῶται ἡ ὡραία, παραγκωνίζηται δὲ ἡ ὑπὸ τῆς φύσεως ἀδικηθεῖσα, χρήσιμος ὅμως καὶ εὐεργετικὴ διὰ τῶν ἐπικτήτων ἀρετῶν αὐτῆς καθισταμένη; Εἶναι δίκαιον νὰ καταπατῆται ἀνηλεῶς αὕτη ὑπὸ τοῦ θριαμβευτικοῦ ἅρματος ἐκείνης;
Ἔχετε δύο θυγατέρας· ἡ ὡραιοτέρα σᾶς εἶναι καὶ προσφιλεστέρα. Εἶσθε ἐπιεικὴς πρὸς τὰ ἐλαττώματα ταύτης, ἀναίσθητος δὲ πολλάκις πρὸς τὰς ἀρετὰς ἐκείνης. Ἡ ὡραία καὶ ἀμελὴς μαθήτρια σπανίως τιμωρεῖται, ἡ ἄσχημος καὶ ἐπιμελὴς σπανίως ἱκανοποιεῖται.
Ἡ ὡραιότης ἄρα εἶναι ἐλεύθερον διαβατήριον τῆς γυναικός. Πρὸ τὴς καλλονῆς πᾶσαι αἱ θύραι ἀνοίγονται, πᾶν στά-
