ραστος ἐν τῇ φιλοπονίᾳ αὐτοῦ καὶ ἀκριβὴς εἰς πάσας αὐτοῦ τὰς σχέσεις καὶ συναλλαγὰς, κατώρθωσεν ἐν τῷ ζωηρῷ καὶ πολυδαιδάλῳ ἐμπορικῷ ἐκείνῳ κέντρῳ τῆς Αἰγύπτου νὰ ἀναπτύξῃ τὰ προςόντα αὐτοῦ προςληφθεὶς ἐν ἀρχῇ ὡς ὑπάλληλος παρὰ τῷ τότε διασήμῳ ἕλληνι μεγαλεμπόρῳ Τζηρῷ. Ἐπιδοδεὶς εἶτα εἰς ἰδίας ἐμπορικὰς ἐπιχειρήσεις καὶ ἐξασφαλίσας διὰ χρηστῆς καὶ ἀμέμπτου συμπεριφορᾶς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀμέριστον ἐκτίμησιν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐμπορευομένων, τῶν τε ξένων καὶ ὁμογενῶν, ἠδυνήθη νὰ θέσῃ τὰ πρῶτα ἀσφαλῆ θεμέλια τῆς κολοσιαίας αὑτοῦ περιουσίας, νὰ καταστῇ δὲ ἐπὶ τοσοῦτον γνωστὸς καὶ προςφιλὴς παρὰ τῷ τότε ἀντιβασιλεῖ τῆς Αἰγύπτου Σαῒδ-πασσᾶ, ὅσον οὐδεὶς ἄλλος ἐκ τῶν ἡμετέρων ὁμογενῶν ἴσως δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ξένων Εὐρωπαίων. Οὕτω δὲ ὑπὸ τὴν ὑψηλὴν εὔνοιαν τοῦ Ἀντιβασιλέως ηὔρυνε βαθμηδὸν τὸν κύκλον τῶν ἐπιχειρήσεων αὑτοῦ, ἀναμιχθεὶς εἰς τὰ αὐτόθι δημόσια ἔργα, οἷον σιδηροδρομικὰς ἐπιστρώσεις κλπ. ἔκτοτε δὲ ἐξηκολούθει ὁλονὲν προαγόμενος. Ὁ κ. Ἀντωνιάδης φημίζεται διὰ τοῦ ἤθους τὴν εὐγένειαν καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς ζωῆς, ἣν διάγει, κεκτημένος λαμπρὰ καὶ πολυτελῆ μέγαρα καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καὶ ἐν Παρισίοις, ὅπου τὸ θέρος διατρίβει, καὶ ἀλλαχοῦ, σχὼν τὴν ὑψηλὴν τιμὴν νὰ φιλοξενήσῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς πολλοὺς βσιλεῖς καὶ πρίγκηπας, οἷον τὴν αὐτοκράτειραν τῆς Αὐστρίας, τοὺς μεγάλους δοῦκας τῆς Ρωσσίας Στέργιον καὶ Παῦλον κλπ. Πλὴν ἄλλων ἀγαθοεργιῶν, ἃς δὲν παύει ἐπιτελῶν, διατηρεῖ ἐν τῇ ἰδιαιτέρᾳ αὐτοῦ πατρίδι Λήμνῳ πλῆρες ἑλληνικὸν Σχολεῖον ἰδίᾳ δαπάνῃ. Εἰς τὴν γενναιοδωρίαν τοῦ κ. Ἀντωνιάδου ὀφείλεται ἡ τὸ πρῶτον ἐκδοθεῖσα Ἱστορία τοῦ Ἑλλην. ἔθνους τοῦ ἡμετέρου σοφοῦ Κ. Παπαρρηγοπούλου, δαπανήσαντος πρὸς τύπωσιν αὐτῆς οὐκ εὐκαταφρόνητον ποσόν. Ὁ κ. Ἀντωνιάδης εἶνε τετιμημένος διὰ πολλῶν ξένων παρασήμων, διατελεῖ δὲ πρόεδρος τῆς ἐν Αἰγύπτῳ Λημνιακῆς Ἀδελφότητος καὶ ἐκ τῶν πρώτων δημοτικῶν συμβούλων τῆς νεωστὶ συσταθείσης ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Διεθνοῦς Δημαρχίας.
