Σωτήριος Σωτηρόπουλος ἐγεννήθη κατὰ τὸ τέλος τοῦ 1820 ἐν Πάτραις, ἔνθα μετὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῶν πραγμάτων διακούσας τὰ ἐγκύκλια μαθήματα καὶ λαβὼν ἀπολυτήριον Γυμνασίου κατετάχθη εἰς τὴν Φιλοσολικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου, ἕνεκα ὅμως ἀσθενείας ἠναγκάσθη νὰ διακόψῃ τὰς σπουδάς του καὶ εἰςῆλθεν εἰς τὴν Οἰκονομικὴν ὑπηρεσίαν, ἐν ᾗ προαγόμενος ἀπὸ βαθμοῦ εἰς βαθμὸν ἔφθασεν ἄνευ διακοπῆς μέχρι τῆς θέσεως τοῦ Γεν. Γραμματέως. Κατὰ τὸ ἔτος 1850 ἐνυμφεύθη ἐν Τριφυλίᾳ ἔνθα καὶ ἀποκατεστάθη ἔκτοτε συνδεθεὶς διὰ στενῆς συγγενείας μετὰ τῶν ἐπισημοτάτων τοῦ τόπου οἰκογενειῶν.
Μετὰ τὴν μεταπολίτευσιν τοῦ Ὀκτωβρίου, ὅτε ἔμειναν ἐλεύθεραι αἱ ἐκλογαί, ἐξελέχθη πληρεξούσιος Τριφυλίας, ἔκτοτε δὲ ἐκλέγεται πάντοτε βουλευτὴς καὶ εἶναι ἴσως ὁ μόνος πολιτικὸς ἀνήρ, ὅςτις παρακάθηται διαρκῶς ἐν τῷ Βουλευτηρίῳ. Ὀλίγους μῆνας μετὰ τὴν ἐκλογήν του ὡς πληρεξουσίου ἔλαβε μέρος ὡς Ὑπουργὸς τῶν Οἰκονομικῶν εἰς τὸ ὑπὸ τὸν ναύαρχον Κανάρην ὑπουργεῖον, εἰς τὸ ὁποῖον εἰςῆλθον ὡς ὑπουργοὶ ὁ Κουμουνδοῦρος, ὁ Θ. Δεληγιάννης καί ὁ Ἀνδρέας Λόντος. Μετὰ ταῦτα ἐγένετο πολλάκις ὑπουργός, ἐχρημάτισε δὲ καὶ εἰς δύο Περιόδους Πρόεδρος τῆς Βουλῆς.
Ἠκολούθησε πάντοτε τὸν Κουμουνδοῦρον, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξεν ἀχώριστος φίλος καὶ σύντροφος καὶ ὁ ὁποῖος σφόδρα ἐλυπεῖτο, ὁσάκις ὁ Σωτηρόπουλος ἕνεκα διαφωνίας ὡς πρὸς τὴν γενικὴν πολιτικὴν ἀπεποιεῖτο νὰ λάβῃ μέρος εἰς τὰ παρ’ αὐτοῦ σχηματιζόμενα Ὑπουργεῖα. Ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ τῶν κομμάτων τῷ προςέφερον ἐπανειλημμένως ὑπουργεῖα, ἀλλ’ οὗτος δὲν ἠθέλησε ποτὲ νὰ χωρισθῇ ἀπὸ τὸν ἀρχηγόν του τὸν ὁποῖον ἰδιαζόντως ἠγάπα καὶ ἐτίμα. Ἔμεινε παρ’ αὐτῷ μέχρι τοῦ θανάτου του καὶ δὲν παραλείπει οὐδεμίαν εὐκαιρίαν ὅπως ἐξάρῃ τὰ προσωπικὰ καὶ πολιτικὰ πλεονεκτήματα τοῦ ἀνδρός. Μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ δὲν ἠθέλησε νὰ ταχθῇ ὑπὸ ἄλλον τινα, εἶνε δὲ ἐκ τῶν ὀλιγίστων ἀπὸ πεποιθήσεως καὶ ἐλευθεροβουλίας ἀντιπολιτευομένων κατὰ τοῦ συστήματος τοῦ κ. Τρικούπη. Ἐν ἀρχῇ τῆς ἐνεστώσης Περιόδου περιεστοιχίσθη ἀπὸ πολλοὺς βουλευτάς, οἱ ὁποῖοι ἐφρόνουν ἀναγκαίαν τὴν ὕπαρξιν καὶ τρίτου κόμματος, ἀλλ’ αὐτὸς
