ΑΛΙΝΟΣΤΟΥΝΤΑ εἰς τὸ πάτριον ἔδαφος ὑπεδέχθησαν, κατὰ τὸ ἀποιχόμενον ἔτος, αἱ Ἀθῆναι τὸν συμπαθῆ καλλιτέχνην, ἀλλὰ παλινοστοῦντα οἴμοι! ἵνα καταλάβῃ τὴν εἱμαρμένην θέσιν ἐν τῇ νεκρικῇ κρύπτῃ. Ἡ μητρόπολις τοῦ κόσμου προέπεμψεν εἰς τὰς ἑλληνικὰς ἀκτὰς τὸν νεκρὸν ἐκείνου, ὃν αὕτη ἐδόξασεν, ἐπευφήμησε καὶ ἐλάτρευσε τὸν περικαλλῆ Ἕλληνα, ὅστις ἐπὶ τῆς ἐνδόξου σανίδος τῆς γαλλικῆς σκηνῆς ἐξεπροσώπησε τὸν ἐθνικὸν τύπον καὶ τὸ ἐθνικὸν πνεῦμα — ἀστὴρ καλλιτεχνικὸς ἐπιτείλας ἐν τῷ κυανέῳ τοῦ ἀττικοῦ αἱθέρος καὶ σβεσθεὶς ἐν τῇ θυέλλῃ τοῦ παρισινοῦ ὁρίζοντος. Αἱ τελευταῖαι ἀπηχήσεις τῶν ἐπευφημιῶν σβέννυνται ἤδη ἐν τῷ ἀχανεῖ τῆς μεγαλοπόλεως καὶ ἡ θεατρικὴ κριτικὴ πρὸ πολλοῦ ἐσημείωσε τὴν τελευταίαν αὐτῆς λέξιν. Ἐπὶ τοῦ ὠχροῦ καὶ ἀπεψυγμένου μετώπου τοῦ καλλιτέχνου συνοδεύουσιν αὐτὸν μόνον τὰ κρυσταλλωθέντα δάκρυα τῆς ἐνδόξου συζύγου καὶ τὸ θάλπος τοῦ ἀσπασμοῦ της, ἑστιάδος τῆς Τέχνης, ἐκπροσωπησάσης, ὡς ἐν
- ↑ Ὁ Ἀριστείδης Δαμαλᾶς ἐγεννήθη ἐν Πειραιεῖ τῷ 1855, τρίτος υἱὸς τοῦ ἀοιδήμου δημάρχου Ἑρμουπόλεως Ἀμβροσίου Δαμαλᾶ καὶ τῆς Κυρίας Καλλιόπης Δαμαλᾶ, θυγατρὸς τοῦ ἐκ τῶν πρώτων δημάρχων Πειραιῶς Χίου εὐπατρίδου Λουκᾶ Ῥάλλη. Ἐν Πειραιεῖ ὁ Ἀριστείδης Δαμαλᾶς διήνυσε τὰς ἐγκυκλοπαιδικὰς αὐτοῦ σπουδάς, μεταβὰς κατόπιν πρὸς εὐρυτέραν παίδευσιν εἰς Παρισίους καὶ Λονδῖνον. Κατὰ τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ 1878, ὁρμηθεὶς ἐκ γενναίων αἰσθημάτων, κατετάχθη ὡς ἐθελοντὴς ἐν τῷ ἱππικῷ καὶ ὑπηρέτησε μετὰ ζήλου τὴν πατρίδα ἐπὶ τετραετίαν. Κατὰ τὰ τελευταία ἔτη ἀνῆλθε τὴν Γαλλικὴν σκηνὴν νυμφευθεὶς τὴν μεγαλώνυμον καλλιτέχνιδα Σάρραν Βερνάρ, καὶ κατακτήσας τὴν παγκόσμιον φήμην. Ἀπεβίωσεν ἐν Παρισίοις τὴν νύκτα τῆς 5 πρὸς τὴν 6 (ν) Αὐγούστου 1889. Ὁ νεκρὸς αὐτοῦ μετακομισθεὶς ἐν Ἀθήναις ἐκηδεύθη μετὰ πρωτοφανοῦς μεγαλοπρεπείας καὶ σεμνότητος τῇ 24 Σεπτεμβρίου 1889 συνεκφερούσης τῆς ἐκλεκτοτέρας Ἀθηναϊκῆς κοινωνίας καὶ παντὸς τοῦ φιλολογικοῦ καὶ καλλιτεχνικοῦ κόσμου.
