ἐν τῷ βίῳ Ἑστιάδα τῶν βωμῶν καὶ ἑστιῶν. Καθίσταται καὶ αὕτη μετὰ τοῦ ἀνδρός χρήσιμος παράγων ἐν τῇ οἰκονομικῇ λειτουργίᾳ τῆς κοινωνίας. Δὲν ἀρνοῦμαι, ὅτι ὑπό τινας ἐπόψεις ἐκλείπει οὕτως ἡ ποίησις τῆς γυναικός, ἡ γοητεία αὐτῆς. Κατέρχεται καὶ αὕτη εἰς τὸν πεζὸν κόσμον τῆς κοινωνικῆς ἐνεργείας καὶ δραστηριότητος. Ἡ γυνὴ δὲν εἶνε πλέον ἡ μυστικὴ ἐκείνη παρθένος τῆς ποιήσεως καὶ τῆς τέχνης, μακρὰν τῶν βεβήλων ὀμμάτων τοῦ ἀνδρὸς διαμένουσα, ἀλλ’ ἀρρενωπὴ ὕπαρξις, δρῶσα, ἐργαζομένη, ἀγωνιζομένη ἐν ἴσῃ μετὰ τοῦ ἀνδρὸς μοίρᾳ, ἀλλὰ καὶ διεκδικήσει τῶν προσηκόντων αὐτῇ δικαίων. Τὰ καφάσια τοῦ ἀνατολικοῦ γυναικωνίτου, τοῦ συμβόλου τούτου τῆς νωχελείας καὶ ἀπραγμοσύνης τῆς γυναικός, καταπίπτουσιν ὁσημέραι ὑπὸ τὴν πνοὴν τῆς ἰσότητος καὶ αὐτονομίας, δι’ ὧν αὕτη περιεβλήθη κατὰ τοὺς τελευταίους τούτους χρόνους. Ἡ γυνὴ εἶνε πράγματι καὶ δύναται νὰ καταστῇ ἐπωφελέστατος οἰκονομικὸς συντελεστής ἐν τῇ κοινωνικῇ ἐργασίᾳ. Μόνον ὑπὸ τοιαύτην ἔννοιαν ἐργαζομένη καὶ δρῶσα, ἀπολαύει ἀληθοῦς ἰσότητος, οὐ μόνον ἐξ ἀντικειμένου, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὑποκειμένου, καθισταμένη οὐσιωδέστατος παράγων τῆς κοινωνικῆς οἰκονομίας.
Ἡ διὰ τῆς ἐργασίας χειραφέτησις τῆς γυναικὸς, ἡ ἀνύψωσις εἰς τὴν προσήκουσαν περιωπήν, ἔσται ἐκ τῶν σπουδαιοτάτων μελημάτων τῶν μεθ’ ἡμᾶς γενεῶν. Ἐν τῇ βιομηχανικῇ ταύτῃ περιόδῳ τῆς ἱστορίας, καθ’ ἣν ἡ ἐργασία εἶνε τὸ α καὶ τὸ ω τῆς κοινωνικῆς ἐνεργείας. καθ’ ἣν πρωταγωνιστεῖ ἐν ἁπάσαις ταῖς σχέσεσι τοῦ βίου ὁ ἐργάτης ἐν τῇ εὐρυτάτῃ τῆς λέξεως ἐννοίᾳ, ἡ ἐργασία τῆς γυναικὸς εἶνε ἐκ τῶν ἀναποφεύκτων στοιχείων πρὸς συντήρησιν καὶ κανονικὴν λειτουργίαν τοῦ κοινωνικοῦ καθεστῶτος. Κατὰ τοὺς τελευταίους τούτους αἰῶνας ἀνεπτύχθησαν κοινωνικαὶ ἀνάγκαι, περὶ ὧν οὐδεμίαν εἶχον ἔννοιαν αἱ παλαιότεραι γενεαί. Ἀλλ’ αἱ ἀνάγκαι αὗται δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ θεραπευθῶσιν ἄλλως, ἢ διὰ τῆς κοινῆς ἐργασίας ἀνδρὸς καὶ γυναικός. Ἡ γυνὴ οὕτω καλεῖται νὰ ἐξέλθῃ τοῦ ἀσύλου τοῦ οἴκου· ἀλλ’ ἐν τῇ πλήρει συνειδήσει, ὅτι διὰ τῆς ἐξόδου ταύτης μεγάλας προσφέρει ὑπηρεσίας εἰς τὸν σκοπόν, πρὸς ὃν ὅτε ἀνὴρ καὶ ἡ γυνή, ἀποβλέπουσιν.
Διὰ τῆς ἐργασίας ἡ γυνὴ θέλει λύσει τὸ κοινωνικὸν αὐτῆς πρόβλημα, λαμβάνουσα τὰ προσήκοντα τῇ φύσει αὐτῆς καὶ τῷ ὀργανισμῷ ἠθικὰ δικαιώματα. Ἡ ἐργασία θέλει ἐνισχύσει κατὰ πρῶτον λόγον τὸν φυσικὸν αὐτῆς ὀργανισμόν, κραταιοῦσα τὰς σωματικὰς δυνάμεις, μετὰ ταῦτα δὲ θέλει ἐπιδράσει ἀναλόγως καὶ ἐπὶ τῆς ἠθικῆς αὐτῆς φύσεως. Διότι ἡ ἱστορία διδάσκει, ὅτι ἐν
