Τοιαύτη ἐν σιδηροδρομικῇ οὕτως εἰπεῖν ταχύτητι ἡ Λευκάς, περὶ ἧς ἀλλαχοῦ ποιοῦμαι ἐκτενῆ λόγον, ἐν τοῖς περὶ Λευκάτα καὶ Σαπφοῦς.
Ἂς ἔλθωμεν ἤδη εἰς τὸ βιβλίον τοῦ κ. Μεγαγιάννη, ὅστις εἶνε καὶ δὲν εἷνε ξενοδόχος, τοὐλάχιστον διαμαρτύρεται ὅτι δὲν εἶνε ξενοδοχεῖον ὁ οἶκός του, ἀλλὰ δέχεται νὰ κατοικῶσιν εἰς τὰ ἐπιπλωμένα τρία-τέσσαρα δωμάτιά του. Φαίνεται δὲ ὅτι δὲν εἷνε ξενοδοχεῖον, διότι ἐπὶ εἰκοσιὲξ ἔτη οὐδεμίαν ἔθεσεν ἐπιγραφήν· ἀφ’ ἑτέρου ὅμως δὲν δύναταί τις ν’ ἀρνηθῇ ὅτι εἷνε καὶ ξενοδοχεῖον, διότι ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῷ, δύναται νὰ παραγγείλῃ νὰ τῷ ἑτοιμάζωσι καὶ φαγητόν. Ἐν τῷ περὶ οὗ ὁ λόγος βιβλίῳ, ὁ ἴδιος ἰδιοκτήτης βαπτίζει τὸν οἶκόν του ὡς οἰκιακὸν ξενῶνα! Ὅπως δήποτε εἶνε τὸ καλλίτερον καταφύγιον ὑπὸ τὴν ἔποψιν τῆς καθαριότητος, τιμιότητος καὶ οἰκογενειακῆς περιποιήσεως· διότι εἷνε καὶ ἄλλα τινα ξενοδοχεῖα, οἷον τὸ τῆς «Προόδου» (Progresso), ἔχον ἰταλιστὶ τὴν ἐπιγραφὴν μετὰ ἱστοῦ, ἐφ’ οὗ κυματίζει πανίον τι, ὅπερ ὡς εἰκάζω εἷνε σημαία ἑλληνικὴ πεπαλαιωμένη· μετ’ αὐτὸ ἔρχεται σειρὰ ἄλλη μαγειροξενοδοχείων μὲ ἐπιγραφὰς ποικίλας, τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, τῆς Ἀφθονίας, τῆς Εὐθυνίας, κτλ. καὶ ἄλλα πολλά, ἁμιλλώμενα πρὸς τὰ ἐν τῷ Ἀναβρυτηρίῳ Ἀθηνῶν μαγειρεῖα.
Τὸ βιβλίον τοῦ κ. Μεγαγιάννη εἶνε χιλιοσέλιδον περίπου, ἡλικίας τριάκοντα ἐτῶν, ὡς δύναταί τις νὰ εἰκάσῃ ἐκ τῶν χρονολογιῶν καὶ τῶν λευκανθέντων κυανῶν φύλλων του. Ὁ ἰδιοκτήτης δὲ αὐτοῦ εἷνε τύπος ἐκ τῶν σπανιωτέρων· ἐπὶ ἀγγλικῆς προστασίας ἦν ἔμπορος ἐδωδίμων καὶ τσιτσιμπυρῶν· ἐγκαταλείψας τὸ ἐμπορικὸν στάδιον ἐναποταμίευσε τὰ εἴδη τοῦ μικροῦ του καταστήματος ἐν κιβωτίοις, πρό τινων δὲ μηνῶν ἤνοιξε πάλιν μικρὸν κατάστημα, ἐξαγαγὼν ἐκ τῶν κιβωτίων τὰ ἐναποταμιευθέντα, ἐν οἷς καὶ γάλα Ἑλβετίας διατετηρημένον ἐτῶν δύο καὶ τριάκοντα!
Ἐν τῷ βιβλίῳ λοιπὸν τούτῳ, παρουσιαζομένῳ εἰς ἕκαστον διαβαίνοντα τῆς νήσου καὶ κατοικοῦντα εἰς τὸν οἶκον τοῦ κ. Μεγαγιάννη ἔγραψαν κατὰ καιροὺς τὰς σκέψεις καὶ ἐντυπώσεις των ἀπειροπληθεῖς, ἐκδόντες, οὕτως εἰπεῖν, πιστοποιητικὰ περὶ
