Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1887 - 285.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
285

κονταετίαν ὅλην, προςήνεγκε τὴν πολυτιμοτέραν ὄντως ὑπηρεσίαν εἰς τὸ ἡμέτερον ἔθνος, ἀξίαν τῆς εὐγνώμονος μνήμης τῶν ἐφεξῆς γενεῶν.

Ὁ Ἠλίας Κεχαγιᾶς ἀνήκει εἰς ἔγκριτον ἐξ Ἀμφίσσης οἶκον. Ὁ πατὴρ αὐτοῦ Εὐστάθιος μετέσχε τοῦ ἀγῶνος, εἰς πολλὰς μάχας παρευρεθεὶς καὶ μετὰ παραδειγματικῆς ἀνδρείας προκινδυνεύσας. Ὅταν ἡ ὑπὸ τὸν Ὀδυσσέαν Ἀνδροῦτσον εὐάριθμος δρὰξ τῶν ἡρώων τῆς Γραβιᾶς ἠμύνετο ἀπὸ τοῦ πλινθοκτίστου ἐκείνου προπυργίου κατὰ τῶν ἐπανειλημμένων καὶ λυσσωδῶν ἐπιθέσεων τῶν Μεχμὲτ καὶ Βρυώνη, ἀγόντων περὶ τοὺς ὀκτακιςχιλίους, ὁ Εὐστάθιος Κεχαγιᾶς ὢν τότε ὑπὸ τὴν Πανουργιᾶν, πειρώμενον μετὰ τοῦ Δυοβουνιώτου τὴν ἐνίσχυσιν τῶν πολιορκουμένων, ῥιφθεὶς ἐν μέσῳ πυκνοῦ ἐχθρικοῦ πυρὸς ἐτόλμησε νὰ προσεγγίσῃ τὸν ἐξωτερικὸν τοῖχον τοῦ χανίου καὶ νὰ ῥίψῃ ἐντὸς τοῦ περιβόλου τροφὰς καὶ ἐφόδια, δι’ ὧν οἱ ἀπαράμιλλοι ἐκεῖνοι μαχηταὶ ἠδυνήθησαν νὰ παρατείνωσι μέχρι βαθείας νυκτὸς τὴν ἄμυναν καὶ ν’ ἀγάγωσι περιφανῆ νίκην, δοξάσασαν τὸ πρῶτον τὰ ἑλληνικὰ ὅπλα καὶ ἀναπτερώσασαν τὸ ἐπαναστατικὸν φρόνημα τοῦ ἔθνους.

Κατὰ τὴν ἀξιοσημείωτον μάχην τῆς Γραβιᾶς ὁ Ἠλίας Κεχαγιᾶς εἶχεν ἀκολουθήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ, μεῖραξ τότε ἑκκαιδεκαέτης περίπου, διάπυρος ἐκ του ἁγίου ὑπὲρ πατρίδος ἐνθουσιασμοῦ, ὅςτις εἶχεν ἠλεκτρίσει πᾶσαν πανταχοῦ γῆς ἑλληνικὴν καρδίαν. Ἀλλ’ αἱ ταλαιπωρίαι, αἱ κακοπάθειαι καὶ παντοῖαι στερήσεις, ἃς ὑφίσταντο οἱ Ἕλληνες μαχηταί, ἀπέβαινον δυςανάλογοι πρὸς τὴν εὐπαθῆ καὶ τρυφερὰν ἡλικίαν τοῦ νεανίου. Διὸ ὁ πατήρ, παροτρυνόμενος καὶ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Ὀδυσσέως, ἔγνω νὰ ἀποστείλῃ τὸν Ἠλίαν πρὸς ἐκπαίδευσιν εἰς Τεργέστην, καί περ ἀρνούμενον νὰ καταλίπῃ τὸ πάτριον ἔδαφος καὶ τὰς ἀπὸ τῶν πολέμων δάφνας, ἃς ὠνειροπόλει ὁ μικρὸς φιλόδοξος.

Μετὰ δεκαετῆ περίπου διατριβὴν ἐν Τεργέστῃ, καθ’ ἣν διαμορφωθεὶς τῇ πρώτῃ ἐγκυκλίῳ παιδεύσει καὶ ἐγκρατὴς ξένων γλωσσῶν γενόμενος ἤσκησεν ἐν τῇ ἐμπορίᾳ τὸ παρατηρητικὸν αὐτοῦ πνεῦμα καὶ τὴν ἀκατάβλητον ἐνεργητικότητα τοῦ χαρακτῆρος, ἐπεδήμησεν ἅμα τῷ πέρατι τοῦ ἀγῶνος εἰς Ἑλλάδα, ἀποκομίζων ἱκανὰ ὑλικὰ καὶ ἠθικὰ ἐφόδια, ἅπερ ἔμελλε πολλαπλασιάζων βαθμηδὸν δι’ ἀδιαλείπτου ἐργασίας, νὰ χρησιμοποιήσῃ βραδύτερον ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ ἔθνους. Κέντρον τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ καὶ τόπον ἐγκαταστάσεως προείλετο τὴν Σῦρον, ἥτις ἕνεκεν τῆς γεωγραφικῆς θέσεως καὶ τῶν ἐν αὐτῇ συρρεόντων παραγωγικῶν στοιχείων, ἤρξατο ἀποβαίνουσα ἑστία ἐμπορικῆς καὶ ναυτικῆς κινήσεως. Εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τοῦ σταδίου αὐτοῦ ὁ Ἠλίας Κεχαγιᾶς κατέκτησε θέσιν ἀδιαφιλονείκητον ἐν τῇ συνειδήσει τῶν συμπολιτῶν αὑτοῦ. Ἡ εὐθύτης περὶ τὰς συναλλαγάς ἡ προςήνεια τοῦ ἤθους, ἡ ἐξαίρετος κοινωνικὴ μόρφωσις καὶ ἡ