μᾶς ὁδηγήσωσιν εἰς τὸ ὀρθὸν βεβαιωμένα ὑπὸ τῆς πείρας τὰ ἑξῆς: ά) ὅτι τῶν λευκῶν τὰ τέκνα καὶ γεννῶνται καὶ αὐξάνονται λευκά· β′) ὅτι εἷνε μέρη τινα τοῦ σώματος αὐτῶν, τὰ ὁποῖα μένουσι πάντα ὑπομέλανα ὡς αἰ φακίδες (ἐφηλίδες), αἱ θηλαὶ τῶν μαστῶν, αἱ οὐλαὶ καὶ ἄλλα καὶ γ′) ὅτι νόσοι, δίαιτα φέρουσι τροποποίησιν εἰς τὸν χρωματισμὸν ὡς ὁ ἴκτερος κ.τ.τ. Ὡς πρὸς δὲ τοὺς Αἰθίοπας ἠξεύρομεν ὅτι αὐτοὶ γεννῶνται οὐχὶ μέλανες ἀλλὰ σχεδὸν λευκοὶ ὡς οἱ Εὐρωπαῖοι. Γίνονται δὲ μέλανες κατὰ διάφορον χρόνον εἰς διαφόρους τόπους, εἰς ἄλλους μὲν μετὰ τὸ τρίτον ἔτος ὡς ἐν τῇ κάτω Αἰγύπτῳ, εἰς ἄλλους δὲ μετὰ τὸ πρῶτον ἔτος ὡς ἐν Σουδάν, εἰς ἄλλους δὲ μετὰ πέντε ἡμέρας (ἴδε Pruner Bey, Memoires sur les Negres p. 327, Waitz, Anthropologie der Naturvölker p. 114.
Γνωρίζομεν δὲ ὅτι παῖς αἰθίοψ ἐκ Βαγιρμῆς, ὃν ἔφερεν ὁ Ῥόλφιος εἰς Γερμανίαν, μετὰ διετῆ διαμονὴν ἐν Γερμανίᾳ μετεβλήθη ὡς πρὸς τὸ χρῶμα, ἀπὸ μέλανος ἔγεινε καστανόχρους· ὅρα ἄλλα παραδείγματα παρὰ Waitz Anthropologie I, 60. Συνέβη δὲ καὶ τοὐναντίον, ὁ εὐπατρίδης Ἄγγλος Macnaughten, ὅστις ἔζησεν ἐν ταῖς Ν. Ἰνδίαις εἰς τὴν Τσεγγελάνδην ὡς ἰθαγενὴς ἀπέκτησε μελαγχρινὸν χρῶμα.
Τὰ ὀλίγα παραδείγματα, ἃ ἀνωτέρω κατελέξαμεν, τείνουσι πάντα νὰ δείξουν ὅτι λόγοι φυσιολογικοὶ πρέπει νὰ ὑπῆρξαν οἱ μεταβαλόντες τὸ χρῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἐκ λευκοῦ εἰς μαῦρον. Ἂν ἐξετάσωμεν μικροσκοπικῶς τὸ ἀνθρώπινον δέρμα, εὑρίσκομεν τοῦτο συγκείμενον ἐκ δύο μερῶν. Τούτων τὸ ἀνώτερον καλεῖται ἐπιδερμὶς καὶ ἀποτελεῖται ἐκ δύο στρωμάτων, ὧν τὸ μὲν ἄνω εἶνε διαφανὲς καὶ σύγκειται ἐκ κερατοειδοῦς οὐσίας (stratum corneum) καὶ καλεῖται κερατοειδὲς στρῶμα, τὸ δὲ ἄλλο τὸ ἀμέσως ὑπὸ τὸ κερατοειδὲς στρῶμα ἀναφαινόμενον, ἀποτελεῖται ἐκ βλεννώδους οὐσίας (stratum mucosum) καὶ καλεῖται βλεννῶδες στρῶμα ἢ μαλπίγγειον δίκτυον (rete Malpighi). Ὑπὸ τὴν ἐκ τῶν δύο τούτων στρωμάτων συγκειμένην ἐπιδερμίδα ὑπάρχει τὸ δέρμα. Κατὰ τὰ τρία ταῦτα ἐξεταζόμενοι καὶ οἱ μαῦροι καί οἱ λευκοὶ δια-
