ὑφαρπαζόμενος «ἐξελάμβανον τὰ πάντα ὑπὸ τὴν πένθιμον αὐτῶν ὄψιν» κατὰ τὴν φράσιν σεβαστοῦ φίλου. Ὁπωσδήποτε ἡ ψυχολογική μου ἐκείνη διάθεσις οὐχὶ μόνον δὲν μὲ ἀπεχώρισε τῶν ἀγαπητῶν φίλων ἐν οἷς εὔρηντο οἱ πλείους των ἔπειτα συναγωνιστῶν, ἀλλὰ καὶ ἐπηύξανε τὰς ἀδελφικὰς αὐτῶν περιπτύξεις μέχρι μέσης νυκτὸς, καθ’ ἂς ἐκίνησα πρὸς τὴν ὁδὸν Πατησίων μὴ δυνάμενος νὰ μαντεύσω ὅτι ὁ στεναγμὸς, ὅστις πρὸ μικροῦ μὲ διέφυγεν, ἦτο πρόδρομος ὀδυνηρᾶς συνταράξεως ἁπασῶν τῶν πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν δυνάμεων.
Διηρχόμην τὰς ἡμέρας ἐκείνας τὰ δράματα τοῦ Βίκτωρος Οὑγὼ καὶ εὑρισκόμην εἰς τὴν ἀνάγνωσιν τῶν Burgraves. Τὸ δρᾶμα τοῦτο ἐν τῷ βιβλίῳ μου ἔκειτο πρὸ τοῦ Κρόμβελ καὶ ἐνῶ ἤνοιγον τὸ βιβλίον διὰ νὰ εὕρω τὴν συνέχειάν μου, οἱ ὀφθαλμοί μου πίπτουσι κατὰ τύχην εἰς τὴν σελῖδα ἄλλου δράματος ἢ τὸ ὑπὸ μελέτην, εἰς τὴν σελῖδα ἐκείνην τοῦ Κρόμβελ, ἐν ᾗ ἄρχεται ἡ πέμπτη πρᾶξις ὑπὸ τὸν τίτλον: ἐργάται-διάφορα ἐργαλεῖα ξυλουργῶν. Ὁ θρόνος ἐφ’ οὗ ἔμελλεν ἀναβὰς νὰ ἀναγορευθῇ βασιλεὺς ὁ Προστάτης ἢ Πρόεδρος τῆς Ἀγγλικῆς δημοκρατίας Ὀλιβιέρος Κρόμβελ, κτλ.
Ἡ πρᾶξις ἐκείνη μὲ προσείλκυσεν οὕτω σφοδρῶς ὥστε ἠρξάμην ἀμέσως τῆς ἀναγνώσεως αὐτῆς. Ἀλλ’ ἰδὼν ὅτι ὤφειλον νὰ κατέχω τὰ προηγούμενα διὰ νὰ ἐννοήσω τὴν ἑπόμενην πρᾶξιν, ἐπεχείρησα τὴν ἐξ ἀρχῆς ἀνάγνωσιν τοῦ μεγαλοπρεποῦς καὶ πομπώδους ἐκείνου ἔργου, ὅπερ εἴπερ τι καὶ ἄλλο μαρτυρεῖ τὸ ἐπήβολον τοῦ ποιητοῦ, διότι εἶναι προϊὸν ἀναδιφήσεως πολλῶν χρονικῶν, μελέτης βαθείας τοῦ χαρακτῆρος τῶν τε δρώντων προσώπων καὶ τῆς ἐποχῆς καθ’ ἣν ἔδρων, σοφῆς συναρμολογήσεως τῶν κανόνων ἁπάντων οὓς ὁ Βίκτωρ Οὑγὼ νομοθετήσας ἐπὶ τῆς εὐρωπαϊκῆς ἠπείρου κατὰ τὴν μεγαλοφυΐαν τοῦ Σαιξπήρου, ἠγωνίσθη
