Σελίδα:Γράμματα Αρ.3 (1911) - 92.jpg

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.

ἐκφράζουν κἄτι' τὸ μεθῦσι, ἡ ἀνατριχίλα τῆς ζωῆς τότε μονάχα ἀνταμώνουν τὴν πραγματικότητα, σ᾿ ἕνα παρὸν ἀπόλυτο καὶ ἀδιάκοπτο, σ᾿ ἕνα παρὸν ποῦ, στὴν αὐθυπαρξία του µέσα, συγχωνεύει τῆς θύμησης τὰ θαμπὰ εἰκονίσματα, τῆς αἴσθησης τὴν κοφτερὴ λεπίδα, τοῦ μέλλοντος τὶς φανταχτερὲς σκηνοθεσίες.

Ἡ ζωὴ ἔχει ἀξία ἀκριβῶς γιατὶ καταλήγει εἰς τὴν ἀπότομη τοῦ θάνατου καταστροφή.