Παλατινή Ανθολογία/V/273 Αγαθία

AP V 273 Ἡ πάρος ἀγλαΐηισι μετάρσιος
Συγγραφέας: Αγαθίας ο Σχολαστικός
Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο, Ερωτικά επιγράμματα)

Ἡ πάρος ἀγλαΐηισι μετάρσιος, Αγαθία του Σχολαστικού, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5, επίγραμμα 273 (AP V 273)

V 273 Αγαθία

Ἡ πάρος ἀγλαΐηισι μετάρσιος, ἡ πλοκαμῖδας σειομένη πλεκτὰς καὶ σοβαρευομένη,

ἡ μεγαλαυχήσασα καθ' ἡμετέρης μελεδώνης γήραϊ ῥικνώδης τὴν πρὶν ἀφῆκε χάριν.

μαζὸς ὑπεκλίνθη, πέσον ὀφρύες, ὄμμα τέτηκται, χείλεα βαμβαίνει φθέματι γηραλέωι.

τὴν πολιὴν καλέω Νέμεσιν πόθου, ὅττι δικάζει ἔννομα ταῖς σοβαραῖς θᾶσσον ἐπερχομένη.

Αυτή που κάποτε ήταν ξυπασμένη

για την ωραιότητά της, κι όλο σειούσε

-με πόση περηφάνεια- τις πλεξούδες,

που αλαζονικά είδε τον καημό μου,

ρυτίδιασε πια κι έχασε τη χάρη.

Τα στήθια της επέσαν κι εκατέβη

το φρύδι το περήφανο, έχει σβήσει

το βλέμμα και γεροντικά τραυλίζει.

Τ΄ άσπρα μαλλιά είν’ η Νέμεση του πόθου,

τί δίκια τιμωρούν τις αλαζόνες

κι αυτές πολύ πιο γρήγορα τις βρίσκουν.