Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Άβαντες

←Ἄβαι

Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Συγγραφέας: Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής μεταφράστηκε από συντάκτες της Βικιθήκης Ἄβαντες

Ἀβαντιάδης→

Δείτε στη Βικιπαίδεια: Άβαντες

Πρωτότυπο κείμενο	Μετάφραση
Ἄβαντες, λαὸς ἐκ Θρᾴκης ὁρμώμενος ἢ ἀνήκων εἰς τὸν Ἰωνικὸν δεσμὸν (Ἡρδ. Α, 146)· διὰ τῆς Φωκίδος δ’ εἰσῆλθον εἰς Εὔβοιαν, καὶ ἐθεωροῦντο ὡς τῆς νήσου οἱ ἀρχαιότατοι κάτοικοι (Στρβ. 1). Ἐκεῖθεν δὲ μετὰ 40 νηῶν, καὶ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ Ἐλεφήνορος, ἔπλευσαν μετὰ τῶν λοιπῶν Ἑλλήνων κατὰ τῆς Τροίας (Ὁμ. Ἰλ. Β, 536), συμπαραλαβόντες καὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ Θησέως (Πλούτ. Θησ. ΙΣΤ)· ἀλλὰ κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν πλανηθέντες μετὰ 8 πλοίων, ἐρρίφθησαν εἰς τὰ Κεραύνια ὄρη. Περιγράφονται δ’ ὡς ἄγριοί τινες καὶ μακρὰν τρέφοντες κόμην («ὄπισθεν κομόωντες»).	Οι Άβαντες ήταν λαός που είτε προέρχονταν από τη Θράκη, είτε ανήκαν στον Ιωνικό Δεσμό[1] Μέσω της Φωκίδας εισήλθαν στην Εύβοια, και θεωρούνταν οι πιο αρχαίοι κάτοικοι του νησιού.[2] Από εκεί, με 40 πλοία και υπό την ηγεσία του Ελεφήνορα, εκστράτευσαν μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες κατά της Τροίας[3], πέρνοντας και τους γιους του Θησέα.[4] Κατα την επιστροφή τους περιπλανήθηκαν με 8 πλοία, και ναυάγησαν στα Κεραύνια όρη. Περιγράφονται ως άγριοι και ως μακρυμάλληδες.
Παραπομπές σε αρχαίους συγγραφείς
Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Α, 146 Στρβ. 1 (Πιθανώς ο συγγραφέας εννοεί Στράβων, Γεωγραφικά, Ι 1.3) Όμηρος, Ιλιάς, Β, 536 Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Θησεύς, ΙΣΤ