Οι πρώτοι στίχοι

Από Βικιθήκη
Οἱ πρῶτοι στίχοι
Συγγραφέας:
Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1890 του Κωνσταντίνου Σκόκου


ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[επι του λευκωματοσ τησ δεσποινιδοσ Ε. Β.]

ΣΤΟΝ ὀλογάλανο οὐρανὸ βγαίνει τὸ πρῶτο ἀστέρι,
Τὸ πρῶτο ῥόδο ἀχνογελᾷ ’ς τὸ σμαραγδένιο κῆπο,
Κ’ ἡ κόρη ἡ ἀδασκάλευτη τρέμει σάν περιστέρι
’ς τοῦ ἔρωτος τὸν πρῶτο χτύπο.

*

Καὶ ’ς τ’ ἃγραφο τὸ λεύκωμα, τ’ ἁγνό, χιονάτο ἀκόμα
Γλυκοχαράζουνε δειλὰ δυὸ στίχοι, ἐκεῖνοι πρῶτοι.
Ἀλλὰ δὲν ἔχουν τ’ ἀστεριοῦ τὴ λάμψι, καὶ τὸ χρῶμα
Τοῦ ῥόδου, καὶ τοῦ ἔρωτος παντοτεινὴ τὴ νιότη.

*

Ἂς μὴν τὴν ἔχουν. Μυστικὴ σκορπίζεται εὐωδιά,
Σὰν ἄστρα, ρόδα κ’ ἔρωτες τὸ λεύκωμα ἐμορφαίνουν,
Γεννιῶνται ἀπ’ τὴν ὀλόβαφη τοῦ ποιητοῦ καρδιά,
Καὶ πάλιν ’ς τὴν καρδιὰ πηγαίνουν.

Κωστῆς Παλαμᾶς