Λησμονιά
| Λησμονιά Συγγραφέας: Ανέκδοτα ποιήματα (Πολυδούρη) |
Μ' ερωτευμένη την καρδιά σε γνώρισα άγριο Δάσο.
Έπινα στο αεροφίλημα τη μυστική ευωδιά σου.
Πρόσμενα με το ξάστερο σκοτάδι να περάσω,
όταν τ' αερινό στοιχειό περνούσε στα κλαδιά σου.
Σε γνώρισα σ' ερωτικές νύχτες ρυτιδωμένη
θάλασσα σαν το μέτωπο της συλλογής, περνούσε
πάνω σου χάδι η σκέψη μου και πάντα η ανθισμένη
άκρη σου με τα ευωδιαστά φύκια με προσκαλούσε.
Σας γνώρισαν οι ερωτικές νύχτες μου ωραία λουλούδια,
διάφανα, αχνά, πολύχρωμα, σα φωτεινά σημάδια.
Βαριά η δροσιά σα φίλημα και ξεχυνόνταν χνούδια
χρυσά 'πο τα σμιγμένα σας βλέφαρα στα σκοτάδια.
Τώρα στο φως της αρνησιάς δομένα, έτσι αλλαγμένα
μου δείχνεσθε, στη συλλογή του νου μου πάω να χάσω.
Τάχα είστε σεις που γνώρισα; Σεις είστε αγαπημένα
λουλούδια, θάλασσα αργυρή, πυκνό των πεύκων Δάσο;