Ήθελα...
| Ήθελα... Συγγραφέας: Ανέκδοτα ποιήματα (Πολυδούρη) |
Στη φίλη μου Βάσω
Ήθελα νάβρισκα για σε λουλούδια δροσισμένα
νάχουν το χρώμα το γλυκό απ' το θλιμμένο δείλι.
της χαραυγής η εμορφιά θα τάχη μαγεμένα
και απαλά να τα φιλούν οι ευωδιές τ' Απρίλη.
Ήθελα νάβρισκα για σε γλυκόλαλα αηδόνια
που είναι πόνος της καρδιάς κάθε κελάδημά τους
που απ' της λεύκας την κορφή και της ιτιάς τα κλώνια
λύνουν τον κάθε τους καημό με τη γλυκειά λαλιά τους.
'Να! Διάλεξα στον ουρανό
τα πιο λαμπρά αστέρια
για να σκορπίσουνε για σε
το φως τους το θλιμμένο
κι' ανάμεσά τους να γελά
με εμορφιά αιθέρια
το φεγγαράκι ολόγιομο
σ' ολόχρυσα ντυμένο.
Ήθελ' ακόμη απ' του γιαλού
τη δροσισμένη άκρη
κι' απ' της θαλάσσης το βυθό
να μάζευα για σένα
κογχύλια, διαμαντόπετρες
σαν της θεάς το δάκρυ
να τα περνούσα σε χρυσό
σειρήτι ένα ένα.
Και όταν μόνη σιωπηλή
σε σκέψεις βουτηγμένη
γύρης την ώρια κεφαλή
με τα χρυσά στολίδια
στο χέρι τ' αλαβάστρινο
κι' η αύρα μαγεμένη
φιλή τα ολόχρυσα μαλλιά
με χίλια δυο παιχνίδια.
Όταν τα μάτια θλιβερά
στης Νύχτας το σκοτάδι
καρφώσης με παράπονο,
τότε στην κεφαλή σου
να σκορπισθούν τα λούλουδα
και αηδονιών κοπάδι
γλυκά γλυκά να τραγουδή
τη χάρη τη δική σου.
Το φεγγαράκι από ψηλά
και τα χρυσά τ' αστέρια
να σου μαγεύουν τη θωριά
το λιγερό σου σώμα,
τα πετραδάκια του γιαλού
να λάμπουνε στα χέρια
και στο γλυκό σου το λαιμό.
και θε ν' ακούς ακόμα
τη λύρα μου που με λυγμούς
από μακρυά θα ψέλνη
το όνειρο το μαγικό με δοξαριά θλιμμένη!
Μαρίκα 29/6/1918
Σημείωση: Οι «Μαργαρίτες» είναι ποιητική συλλογή που δεν εκδόθηκε ποτέ. Τόσο το πιο πάνω ποίημα, όσο και τα δύο προηγούμενα βρέθηκαν γραμμένα στο λεύκωμα της συμμαθήτριας της ποιήτριας, Βάσως Σκοπέτου.