Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αθηναΐς/Α/5/Τυφλή, κωφή, άλαλος, βλέπουσα, ακούουσα και ομιλούσα

Από Βικιθήκη
< Αθηναΐς‎ | Α‎ | 5
Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 5
Συγγραφέας:Ανώνυμος
Τυφλὴ, κωφὴ, ἄλαλος, βλέπουσα, ἀκούουσα καὶ ὁμιλοῦσα


ΤΥΦΛΗ, ΚΩΦΗ, ΑΛΛΑΛΟΣ, ΒΛΕΠΟΥΣΑ, ΑΚΟΥΟΥΣΑ ΚΑΙ ΟΜΙΛΟΥΣΑ.

Ἐν τινι κώμη τῆς New Hampshire, λέγει ὁ «Περιηγητὴς τῆς Βοστώνης», ὁ ἄρτι ἀποθανὼν Δρ. Σαμουὴλ Χάου, εὗρε τὴν νεάνιδα Λαύραν Bridgeman τότε ἑξαετῆ τὴν ἡλικίαν, τυφλὴν, κωφὴν, ἄλαλον καὶ σχεδὸν ἐστερημένην τῆς αἰσθήσεως τῆς γεύσεως, τῆς σκαρλατίνης ἀποστερησάσης αὐτὴν τῶν δώρων τούτων τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ κόσμῳ, ὀλίγον δὲ διαφέρουσαν ἀνθρωπίνου ἐκ μαρμάρου ἀγάλματος περιέχοντος ἀμυδρὸν σπινθῆρα ἀθανάτου ψυχῆς. Ὁ πατήρ της εὔπορος ἀγρότης καὶ ἠ μήτηρ της γυνὴ ἀρκετὰ νοήμων ἀσμένως ἐδέχθησαν νὰ θέσωσι τὴν μικρὰν αὐτῶν θυγατέρα ὑπὸ τὴν φροντίδος τοῦ Δρος Χάου, ὅστις ἔφερεν αὐτὴν εἰς Βοστώνην καὶ ἤρξατο ἐπ’ αὐτῆς πρωτότυπόν τι σύστημα παιδεύσεως. Ἐδίδαξε πρῶτον αὐτὴν νὰ μεταχειρίζηται τὰς χεῖρας της καὶ ν’ ἀποκτᾷ τὴν χρῆσιν τῶν μυῶν καὶ μελῶν τῆς, εἶτα δε διὰ γραφίδος καὶ βελόνης νὰ διακρίνῃ δύο ἀντικείμενα δι’ ὡρισμένων σημείων. Ἀπὸ μονοσυλλάβων ἔμαθε κατόπιν ὅλα τὰ γράμματα τοῦ ἀλφαβήτου καὶ πῶς νὰ συναρμόζῃ ταῦτα πρὸς παράστασιν ὀνομάτων καὶ ἰδεῶν. Ταχέως ἐκτήσατο τὴν γνῶσιν τῶν ἀριθμῶν, τῆς στίξεως κλ., εἶτα δὲ ἔλαβε τὴν δύναμιν νὰ ἐκφράζῃ τὰ διανοήματα καὶ τὰ ὀνόματα τῶν πραγμάτων. Δι’ ἑτέρου συστήματος ἐδιδάχθη νὰ ἀναγνωρίζῃ τὰ αὐτὰ σημεῖα δι’ ἀναγλύφων τύπων. Εἰργάζετο μετὰ μεγάλου ζήλου ἀνταμείβουσα οὕτω τὴν ἄγρυπνον φροντίδα τοῦ ἀφωσιωμένου αὐτῆς διδασκάλου.

Ἡ κυρία Bridgeman ἄγουσα νῦν τὸ τεσσαρακοστὸν ἕκτον ἔτος, εἶναι ὑψηλὴ, νοήμων, χαρίεσσα τὴν μορφὴν καὶ τὰς κινήσεις, φέρει πρασίνας ταινίας ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν της, κάὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς κατὰ καιροὺς διαλάμπει ἐκ συγκινήσεως. Ἐνδύεται μετὰ μεγάλης φροντίδος—μᾶλλον ἵνα ἀρέσκῃ τοῖς φίλοις της ἢ ἑαυτῇ—καὶ σεμνύνεται δεικνύουσα τὸ χρυσοῦν ὡρολόγιόν της καὶ ἄλλα γυναικεῖα κοσμήματα. Εἶναι ἐπιτηδεία εἰς τὸ ῥάπτειν καὶ τέρπεται τα μάλιστα βοηθοῦσα διδασκάλισσάν τινα ἐν τῷ τμήματι τῶν διὰ βελόνης ἐργοχείρων ἐν τῷ καθιδρύματι τοῦ Perkins. Πρό τινων ἡμερῶν εἰργάζετο μετὰ δωδεκάδος περίπου μαθητριῶν της, στρέφουσα τὰ ἄκρα τῶν τραπεζομανδύλων, καὶ περῶσα τὴν κλωστὴν τῆς βελώνης διὰ τῶν δακτύλων καὶ τῶν ὀδόντων της. Κυρία τις ἠγόρασε παρ’ αὐτῆς δικτυωτὸν ἐπίστρωμα, καὶ διὰ καθαρῶς ἠρθρωμένης φωνῆς ἡ κυρία Bridgeman ἐπανέλαβε τὴν λέξιν «χρήματα» (money) δίς. Δύναται νὰ προφέρῃ σαφῶς τὸ ὄνομα μιᾶς διδασκάλου καί τινας λέξεις ὡς baby κλ. Σχηματίζει λέξεις διὰ μολυβδοκονδύλου, τῇ βοηθείᾳ γαλλικοῦ πρὸς γραφὴν πίνακος. Ὁ πίναξ οὗτος ἔχει γραμμὰς, αὐλακωτὰς ἓν ὄγδοον τοῦ δακτύλου βαθεῖας καὶ ἀπεχούσας ἀλλήλων κατὰ δάκτυλον.

Δίδουσα τὴν ὑπογραφήν της γράφει ὑπεράνω αὐτῆς κείμενόν τι τῆς Γραφῆς. Ἐρωτηθεῖσα ἐὰν ἠννόει τὴν σημασίαν τοῦ κειμένου. «Ὁ θεὸς εἶναι ὁ ποιμήν μου», καὶ γνοῦσα ὅτι ἡ ἐρωτῶσα αὐτὴν ἦτο διδάσκαλος κυριακοῦ σχολείου ἐπὶ δεκαοκτὼ ἔτη, ἐδραξε τὰς χεῖράς της ἐν κατανύξει καὶ προσεπάθησε νὰ λαλήσῃ. Ἡ κ. Bridgeman μετὰ τὸν θάνατον τοῦ πατρός της ἐστερήθη δολίως τῆς περιουσίας, ἣν οὗτος κατέλιπε αὐτῇ καὶ τῇ μητρί της, ἐξακολουθεῖ δὲ ἀποκερδαίνουσα ὀλίγα χρήματα διὰ τῆς χρήσεως τῆς βελόνης της, ἀπολαύουσα καὶ τῶν τόκων κληροδοτήματος ἐκ 2000 ταλλήρων καταλειφθέντος αὐτῇ. Σφοδρῶς ἠσθάνθη ἐσχάτως τὸν θάνατον τοῦ εὐγενοῦς ἀνδρὸς τοῦ ἐξαγαγόντος τὸ καθειργμένον ἐν τῷ σκότει πνεῦμά της. Εἶναι ζῶν μνημεῖον τῆς ἀφοσιώσεως, ὑπομονῆς, ἐλπίδος, καρτερίας καὶ ἀγρυπνίας αὐτοῦ, μαρτυρεῖ δὲ αὐτὸν ὡς δοτῆρα φωτὸς τοῖς τυφλοῖς καὶ γλώσσης τοῖς ἀλάλοις. Ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Πρωσσίας ἔστειλε τῷ Δρ. Χάου χρυσοῦν μετάλλιον διὰ τὸ θαυμαστὸν αὐτοῦ κατόρθωμα, τῆς ἐκπαιδεύσεως δηλ. τῆς Λαύρας Bridgeman.