νᾶται, ὅτι ἀδύνατον ἦν ὁ ποιητὴς τοῦ παντὸς εἰς τοιοῦτο νὰ περιπέσῃ ἁμάρτημα πλάσας τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα αὑτοῦ καὶ ὁμοίωσιν θ’ ἀντέτασσεν ἡ γυνή:
— Ναί, ἔχετε δίκαιον· ὁ Δημιουργὸς ἔπλασε κατ’ εἰκόνα αὑτοῦ καὶ ὁμοίωσιν τὸν ἅνδρα, ἀλλ’ οὐχὶ καὶ τὴν γυναῖκα, δι’ ἣν δὲν εἶχεν ἐνώπιόν του πρότυπον, ὡς εἶχεν ἑαυτὸν διὰ τὸν ἄνδρα.
Ἐν ἑνὶ λόγῳ εἰς μάτην θ’ ἀντέτασσέ τις τὴν λογικὴν ἀπέναντι τῆς αὐτῇ τῇ φύσει τῆς γυναικὸς ἐγκειμένης ἀκαταμαχήτου πεισμονῆς. Καὶ ἰδοὺ βλέπομεν αὐτὴν συντόνως ἀσχολουμένην νὰ διορθώσῃ τοῦ Δημιουργοῦ τὸ λάθος καὶ πρὸς τοῦτο ἐφευρίσκουσαν τὸν στηθόδεσμον. Ὡς δὲ πᾶν μηχάνημα, πᾶσα ἐφεύρεσις, ἀτελὴς ἐν ἀρχῇ καὶ οἱονεὶ ὑποτυπώδης, συμπληροῦται τοῦ χρόνου προϊόντος καὶ τελειοποιεῖται, οὕτω καὶ ὁ στηθόδεσμος, ἀπὸ τῆς πρώτης αὐτοῦ ἐφαρμογῆς μέχρι τοῦ νῦν, ὑπέστη μετατροπὰς καὶ τελειοποιήσεις, τοσαύτας μάλιστα, ὅσας ὀλίγα τῶν ἀνθρωπίνων καὶ ἰδίᾳ τῶν γυναικείων ἔργων ὑπέστησαν. Πρόκειται, βλέπετε, περὶ καλλονῆς, ἐπὶ τοιούτου δὲ ζητήματος ὁ νοῦς τῆς θυγατρὸς τῆς Εὔας εἶναι ἐφευρετικώτατος, πράγματι θηλυκὸς νοῦς. Οὕτως ὁ στηθόδεσμος ἀπὸ ἁπλῆς καὶ ὅλως ἀβλαβοῦς ζώνης κατέστη, προϊόντος τοῦ χρόνου καὶ τοῦ πολιτισμοῦ ὁλονὲν γιγαντιαίας ποιουμένου προόδους, μηχάνημα πολύπλοκον καὶ πολυσύνθετον μετὰ σιδηρῶν ἐλασμάτων καὶ κρίκων καὶ ἥλων καὶ στροφίγγων, ἐν ᾧ ἡ πάνσοφος γυνὴ ἀναγκάζει τὸ ἑαυτῆς σῶμα νὰ μεταβάλῃ τελείως μορφήν. Ἐν ἑνὶ λόγῳ ὁ ἁπλοῦς στηθόδεσμος ἑγένετο στηθοσφιγκτήρ, ὀσφυοπιεστήρ, στηθοσφυοκοιλιοθλάστης, ἢ ὅπως ἄλλως θέλετε νὰ ὀνομάσητε αὐτόν· ἀληθὲς instrument de torture dans lequel on cadenasse les jeunes personnes dès ľ âge le plus tendre, ὡς λίαν προσφυῶς εἶπεν ὁ Serres. Καὶ μὴ νομίσητε, ὅτι ἀφίκετο εἰς τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς τελειο-
