Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 310.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
310

συγγραφέως. Οἱ προφῆται τῆς Ἰουδαίας ἦσαν ὀνειροπόλοι, καὶ ἐκ τῆς κρίσεως ταύτης εἰς ἣν ὁ Ῥενὰν καταλήγει κατόπιν συλλογισμῶν οὓς ἐπεθύμουν νὰ ἀνεγίνωσκε πᾶς εἰ δυνατὸν Ἕλλην, ἀποφαίνεται ὅτι οἱ σημερινοὶ «ὀνειροπόλοι» τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς εἶναι προφῆται, εἶναι ἀκριβῶς διάδοχοι τῶν προφητῶν τῆς Ἰουδαίας.

Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δὲν συνετελέσθη εἰσέτι. Πᾶς δὲ ὅστις, προσφιλοσοφήσας καὶ κτησάμενος τὴν σοφίαν ἣν παρέχει ἡ σπουδὴ τῆς ἱστορίας καί τῆς ἐπιστήμης, προσδοκᾷ τὴν σωτηρίαν ταύτην τοῦ κόσμου, εἶναι προφήτης. Τὸ δὲ πῦρ ὅπερ ἡ προφητεία του μεταδίδει, παράγει ἐσταυρωμένους καὶ μεσίας, διότι, φαίνεται, μόνον ἐπὶ τῷ ὅρῳ τούτῳ ἡ πρόοδος χωρεῖ. Οὗτος ὑπῆρξεν ὁ νόμος ἀνέκαθεν.

Οἱ «ὀνειροπόλοι» οὓς ὁ Ῥενὰν ἀποκαλεῖ προφήτας, ἡ δὲ ἡμιμάθεια ὀνειροπόλους, βλέπουσιν ἤδη διὰ τῶν πνευματικῶν ὀφθαλμῶν των τοὺς νέους ὁρίζοντας πρὸς οὓς ἡ κοινωνία μας φέρεται μετὰ τὴν πλήρη περιπετειῶν καὶ θυελλῶν πορείαν της διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Ἐν ταὐτῷ δὲ ὁ ἀνὰ τὸν κόσμον ὑπάρχων ἱερὸς λόχος ἐπιλέκτων ἀφωσιωμένων εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀφυπνίσεως ἰδεώδους τινος ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀποτεθαρρημένων, ὁ ἱερὸς λόχος οὗτος τῶν σωτήρων τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὁτὲ μὲν λοιδορουμένων, ἄλλοτε σταυρουμένων, καὶ ἄλλοτε καρατομουμένων, ἐπιτελεῖ τὸ μέγα ἔργον του, μετὰ πυρὸς ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον ἱερωτέρου, κατακτῶν συνειδήσεις, κερδαίνων ἐδάφη ἐν τῇ δημοσίᾳ γνώμῃ καὶ βαδίζων μὲ τὴν συναίσθησιν τοῦ νικηφόρου, εὐθὺ πρὸς τὴν ἐξέγερσιν τῆς παγκοσμίου πίστεως ἐπὶ τὸ μέλλον.

Εἶπον ὅτι δὲν εἶναι ἀνάγκη ὑπερφυσικοῦ χαρίσματος ὅπως εἶναι τις προφήτης. Ὁ σοφὸς εἶναι προφήτης. Σοφὸς εἶναι ὁ ἔχων τὴν πεῖραν τοῦ παρελθόντος. Ἐμβαθύνατε εἰς τὸ παρελθόν, κατανοήσατε την ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ θὰ ἴδητε ἐνώπιον ὑμῶν διαυγέστατον τὸ μέλλον. Ὄχι μόνον τοῦτο ἀλλὰ καὶ ἡ πλήρης κατανόησις τοῦ παρελθόντος θὰ σᾶς διδάξῃ ὅτι τὸ μέλλον εἶναι ἔργον ὑμῶν, ὅπως τὸ παρὸν εἶναι ἔργον τῶν ἀπελθουσῶν γενεῶν. Καὶ οἱ μὲν πρὸ ἡμῶν δράσαντες, παρεσκεύαζον τὸν αἰῶνα ἐν ᾧ ζῶμεν, ἀσυνειδήτως, λεληθότως καὶ διὰ τοῦτο ἀτελῶς, ἀλλ’ ἡμεῖς δυνάμεθα νὰ δημιουργήσωμεν τὸ μέλλον ἐν ἐπιγνώσει, διότι ἐργαζόμεθα ὑπὸ τὸ ὁσημέραι αὔξον φῶς τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ἱστορίας. Δυνάμεθα νὰ θέσωμεν ὡρισμένας βάσεις τοῦ μέλλοντος κοινωνικοῦ καθεστῶτος — βάσεις ἐπὶ τῶν ὁποίων ἡ ἰσχὺς τῶν πραγμάτων καὶ ἡ ἐξέλιξις θὰ οἰκοδομήσῃ τὸν ἀληθῆ πολιτισμόν,