Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 222.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
222

εὐαρέσκειάν του, μολονότι δέν τον συμφέρει, ἀλλὰ καὶ δὲν εἰμπορεῖ νὰ κάμῃ ἀλλέως, διότι ἔμπροσθέν μου οἱ φίλοι του τὸν συγχαίρονται διὰ τὰ λαμπρὰ ἄρθρα τῆς ἐφημερίδος του. Προχθὲς δέν σου εἶπα ὅτι μὲ ἐκάλεσεν ο Πρωθυπουργός, ὅστις ἀφοῦ μοῦ ἔκαμε λαμπρὰν ὑποδοχήν, μοῦ εἶπεν «ὅτι εἶμαι νέος μὲ πολὺ μέλλον.» Ἔπειτα θὰ καταγίνωμαι, μητέρα, καὶ εἰς φιλολογικὰ ἔργα ἄλλα· πέρυσι δὲν ἐκέρδησα ἀπὸ τὸ πρῶτον τομίδιον τῶν ποιήσεών μου τριακοσίας δραχμάς; Τὸ δεύτερον βέβαια θά με ἀφήσῃ 500 — 1000. Θὰ ἐργάζωμαι ἐγώ, θὰ περιμαζευθῆτε καὶ σεῖς αἱ δύο γρῃοῦλες μὲ τὰ παιδάκια σας καὶ μὲ τὰς συντάξεις σας καὶ νὰ ἰδῇς τί ὡραῖα ποῦ θὰ ζοῦμε· αἴ; μητέρα;

— Καλά, καλά, βρὲ παιδὶ, ὡραῖα τὰ ζωγραφίζεις τὰ πράγματα· πλὴν ἔλα ποῦ ἐγὼ εἶμαι γρῃὰ μουρμούρα, ἀλλὰ καὶ πρακτικωτέρα ἀπὸ σέ, νομίζω τοὐλάχιστον.

— Νά τα πάλιν, ἀνέκραξεν ὁ νέος, πάλιν μοῦ ξεφεύγεις καὶ πάλιν μοῦ χαλᾷς τὴν καρδιά.

— Ὄχι, ὄχι, παιδὶ μου, ἂς εἶνε μὲ τὴν εὐχήν μου, ὑπέλαβεν ἡ μήτηρ, βιάζουοα ἑαυτὴν νὰ μειδιάσῃ.

— Μὰ δέν μού το λέγεις μὲ ὅλην σου τὴν ψυχή! εἶπεν ὁ Ἀντώνιος, ἐννοήσας τὰς διαθέσεις τῆς μητρός του.

— Μὲ ὅλη μου τὴν ψυχή καὶ μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά. Ἀντώνιέ μου, χρυσό μου παιδί, ἀνέκραξεν ἡ χήρα Πρασίνου, ἀνοίγουσα τὰς ἀγκάλας.

Καὶ ὁ νέος ὥρμησε πρὸς αὐτάς, ἐνηγκαλίσθη τὴν μητέρα του, ἀμφότεροι δὲ κατησπάσθησαν πνιγόμενοι ὑπὸ λυγμῶν.

Β′.

Ἡ χήρα Νικούση δὲν ἀντέταξε τὰς ἀντιρρήσεις τῆς χήρας Πρασίνου εἰς τὸν γάμον τοῦτον· τοὐναντίον μάλιστα, ὅτε ἡ θυγάτηρ αὐτῆς Ἑλένη ἐξωμολογήθη τῇ μητρὶ τὸ πρὸς τὸν νέον Πράσινον αἴσθημά της καὶ τὰς ὑποσχέσεις αὐτοῦ ὅτι θέλει τὴν νυμφευθῇ, αὕτη ἤκουσεν ἀμφότερα μετὰ χαρᾶς, θεωρήσασα τὸ γεγονὸς ὡς ἀληθῆ ἐπιτυχίαν. Δὲν ἐλεπτολόγησεν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος τῶν νέων, ἴσως διότι ἐν πεποιθήσει ἐθεώρει τὴν ἕνωσιν ταύτην εὐέλπιδα, ἴσως διότι αἱ μητέρες, αἱ ἔχουσαι θυγατέρας δι’ ὑπανδρείαν, νομίζουσιν ὅτι ὅσῳ ταχύτερον ἐκδώσωσιν αὐτὰς εἰς γάμον, τόσῳ πρωιμώτερον συντελοῦσιν ὑπὲρ τῆς εὐτυχίας αὐτῶν.

Λαβόντες ἅπαξ τὴν συναίνεσιν τῶν μητέρων οἱ δύο νέοι παρεδόθησαν μεθ’ ὅλης τῆς θερμότητος τῆς ἡλικίας των εἰς τὴν ἀπόλαυσιν τῶν τέρψεων, ἂς παρέχουσιν αἱ μεταξὺ τῶν ἀρραβώνων