.jpg)
Δ. ΒικέλαςΗ ἀληθὴς πληγὴ τῆς Ἑλλάδος εἶναι τὸ δὲν πειράζει, μοῦ ἔλεγε μίαν ἑσπέραν ὁ μακαρίτης Παλάσκας.
Ποσάκις κατὰ τὴν τελευταίαν ἐν Παρισίοις διαμονήν του, διήλθομεν ὥρας ὁλοκλήρους συνομιλοῦντες περὶ τῶν τῆς Ἑλλάδος! Καὶ εἰς τί ἄλλο περιστρέφεται συνήθως ἡ ὁμιλία τῶν εἰς τὰ ξένα συναντωμένων Ἑλλήνων; Τὸν ἤκουα δὲ μετὰ νέας πάντοτε τέρψεως. Ἡ ἁγνότης τοῦ πατριωτισμοῦ, ἡ ὀρθότης τῶν σκέψεων, ἡ μακρά του πεῖρα τῶν προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων, τὰ ἀνέκδοτα, διὰ τῶν ὁποίων ἐποίκιλλε τὴν ὁμιλίαν, ἡ χάρις τῆς ἐκφράσεως, μοῦ ἀπετέλουν τερπνοτάτην ἅμα καὶ διδακτικὴν τὴν συναναστροφὴν τοῦ ἀληθῶς χρηστοῦ ἀνδρὸς ἐκείνου.
Δὲν εἴμεθα πάντοτε καὶ κατὰ πάντα σύμφωνοι περὶ τῶν καθ’ ἡμᾶς. Ἴσως ἡ ἐκ μέρους μου ἀσυμφωνία ἐπήγαζε μᾶλλον ἐκ τῆς ἐπιθυμίας τοῦ νὰ τῷ δίδω ἀφορμὴν ὁμιλίας ἢ ἐκ πεποιθήσεως πάντοτε ἐναντίας. Ὁ Παλάσκας τὴν ἀπέδιδεν εἰς
- ↑ Σημ. Μετὰ χαρᾶς παρατίθεμεν τὴν ὑπ’ ὄψιν ἠθογραφικὴν εἰκόνα, ἐπίκαιρον πάντοτε διὰ τὴν ἡμετέραν κοινωνίαν, τοῦ τρυφεροῦ διηγηματογράφου κ. Δ. Βικέλα, εὐαρεστηθέντος ν’ ἀποστείλῃ ἡμῖν ταύτην πρὸς καταχώρισιν, ἀνακεκαθαρμένην ἐν πολλοῖς.
