Mon cher Moui, εὐχαριστῶ ἀπὸ καρδίας μέσης
γιὰ τὰς λαμπράς σας πρὸς ἐμὲ καὶ πάλιν διαθέσεις.
Τὰς συμβουλάς σας δέχομαι μετὰ χαρᾶς μεγάλης,
πλὴν πρέπει νὰ γνωρίζετε, ἀκόμη σὺν τοῖς ἄλλοις,
ὅτι ἐμπέρδεψαν πολὺ τὰ πράγματα ἐσχάτως,
κι’ οὕτως εἰπεῖν ἀνάστατον εὑρίσκεται τὸ κράτος!
Οἱ Ἕλληνες ἐπιθυμοῦν, quand même, νὰ πολεμήσουν,
κι’ ἀλλοίμονο στὰ χάλια μας ἂν δὲν μᾶς ἐμποδίσουν!…
Mon cher Ministre, χθὲς ἔλαβον ἀπάντησίν σας ἄλλην
καὶ εἶδον πῶς εὑρίσκεσθε εἰς σύγχυσιν μεγάλην!
Καθὼς καὶ στὰς προτέρας μου, σᾶς ἐπαναλαμβάνω
πῶς μὲ παλάβραις σας καιρὸν δὲν ἠμπορῶ νὰ χάνω.
Ἂν εἴπατε στοὺς Ἕλληνας πῶς πόλεμον ποθεῖτε,
πολὺ εὐκόλως δύνασθε καὶ νὰ τοὺς τὸ ξεπῆτε.
Mon cher Moui, parole d’ honneur δὲν ἤλπιζον ποτέ μου
πῶς μὲ τ’ ἀστεῖα θὰ βρεθῶ ἀπέναντι πολέμου!
εἶδον σημαίας κυανὰς μ’ ἐνθουσιώδη πλήθη
ἤκουσα τὰν ἢ ἐπὶ τὰν ἀπὸ Ἀρκάδων στήθη·
Εἶδον λαμπρὰ βεγγαλικὰ ἐν μέσῳ τῆς σκοτίας
ἤκουσα ζήτ’ ὁ πόλεμος, ἄνευ τινος αἰτίας!
ἤκουσα..... τὶ δὲν ἤκουσα ἕνας θεὸς τὸ ξέρη,
κι’ εἶπ’ ἂν δὲν γίνη πόλεμος νὰ μοῦ κοπῆ τὸ χέρι!
Ἄνευ ὑμῶν ὡς βλέπετε εἶμαι σχεδὸν χαμένος
οὕτως εἰπεῖν εὑρίσκομαι ἀκρωτηριασμένος!…
Mon cher Ministre! Ἀνέγνωσα ἐν ἀπορίᾳ πάσῃ,
ὅσας καὶ πάλιν γράφετε παλάβρας ἐν ἐκτάσει!
