Ἡ Ἤπειρος πολλὰ περιέχει τὰ περίεργα καὶ ὑπὸ γεωλογικὴν ἔποψιν, ἓν δὲ τούτων εἷνε καὶ τὸ καλούμενον Σπήλαιον τῆς Γοραντσῆς ἡ Καλογοραντσῆς, ὅπερ οὕτως ὠνόμασαν οἱ παρερχόμενοι περιηγηταὶ καὶ οἱ λαμβάνοντες τὰς πληροφορίας αὐτῶν ἐξ ἀδαῶν, μὴ τολμήσαντες, φαίνεται, νὰ εἰσέλθωσι, διότι τοῦτο φαίνεται μὲν ἔξωθεν σπήλαιον, ἀλλὰ πράγματι εἷνε ὑπόγειος λίμνη, περὶ ἧς ἐστιν ἡμῖν ὁ λόγος.
Πρὸς μεσημβρίαν τοῦ Ἀργυροκάστρου ἐκτείνεται κατὰ μῆκος τὸ τμῆμα τῆς Δρυϊνουπόλεως ἢ Δροπόλεως κείμενον ἐπὶ τῶν ἀνατολικῶν κλιτύων τῶν ὀρέων Σοπότι καὶ Πλατοβουνίου, τῶν διαχωριζόντων τὴν ἐπαρχίαν Ἀργυροκάστρου ἀπὸ τὴν τοῦ Δελβίνου. Τὰ ὄρη ταῦτα εἶνε οἱονεὶ ἀνυπέρβλητα φρούρια, δι’ ὧν εἰσιν ὠχυρωμέναι κατ’ ἀλλήλων αἱ δύο αὗται ἐπαρχίαι, αἱ ὁποῖαι συγκοινωνοῦσι πρὸς ἀλλήλας μόνον διὰ τῶν περιφήμων στενῶν τῆς Μουζίνας, τῶν ὑπερκειμένων τῆς πόλεως Δελβίνου καὶ τῶν διαχωριζόντων τὰ εἰρημένα ὄρη Σοπότι καὶ Πλατοβοῦνι, καὶ διὰ τῆς Σκάλας τῆς Λεσνίτσας ἐπὶ τῆς συνοχῆς τοῦ ὄρους τούτου μετὰ τοῦ τῆς Στουγάρας καὶ τοῦ Μακραλέξη, τοῦ καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς Κερκύρας ὁρατοῦ, ὡς ὑπερέχοντας κατὰ τὸ ὕψος πάντα τὰ μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τῆς παραλίας ὄρη τῆς ἐπαρχίας Φιλιατῶν, τῆς ἀντικρὺ τῆς πόλεως ταύτης κειμένης.
Τὸ τμῆμα τοῦτο, οὗτινος πρωτεύουσα εἶναι αὐτὴ ἡ τῆς ὅλης ἐπαρχίας πρωτεύουσα, τὸ Ἀργυρόκαστρον, περιρρέεται καθ’ ὅλον τὸ μῆκος αὐτοῦ ἀπὸ μεσημβρίας πρὸς βορ-
