Εις Άρτεμιν Ορθίαν

Από Βικιθήκη
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση



Εἰς Ἄρτεμιν Ὀρθίαν


Παρθένειον


]Πωλυδεύκης·
οὐ μόνο]ν Λύκαιϝον ἐν καμοῦσιν ἀλέγω
ἀλλ’ Ἐνα]ρσφόρον τε καὶ Σέβρον ποδώκη
Ἀλκιμό]ν τε τὸν βιατὰν
Ἱππόθω]ν τε τὸν κορυστὰν                     5
Εὐτείχη] τε ϝάνακτά τ’ Ἀρήιον

]ά τ’ ἔξοχον ἡμισίων·

καὶ ]ν τὸν ἀγρόταν
Σκαῖον] μέγαν Εὔρυτόν τε
Ἄρεος ἂν] πώρω κλόνον                     10
Ἄλκωνά] τε τὼς ἀρίστως
οὐδ’ ἁμῶς] παρήσομες
κράτησε γ]ὰρ Αἶσα παντῶν
καὶ Πόρος] γεραιτάτοι
σιῶν· ἀπ]έδιλος ἀλκὰ                    15
μή τις ἀνθ]ρώπων ἐς ὠρανὸν ποτήσθω
μηδὲ πη]ρήτω γαμῆν τὰν Ἀφροδίταν
Κυπρίαν F]άν[α]σσαν ἤ τιν’

] ἤ παίδα Πόρκω

εἰναλίω· Χά]ριτες δὲ Διὸς δόμον                    20
ἀμφιέπου]σιν ἐρογλεφάροι·

]τάτοι
]τα δαίμων
]ι φίλοις
ἔδ]ωκε δῶρα                    25
]γαρέον
]ώλεσ’ ἥβα
]ρονον
μ]αταίας
]έβα· τῶν δ’ ἄλλος ἰῷ                    30
]μαρμάρῳ μυλάκρῳ
] .εν Ἀΐδας
]αυτοι
]’πον· ἄλαστα δὲ


Fέργα πάσον κακὰ μησαμένοι.                    35
ἔστι τις σιῶν τίσις·
ὁ δ’ ὄλβιος, ὅστις εὔφρων
ἁμέραν [δι]απλέκει
ἄκλαυτος· ἐγὼν δ’ ἀείδω
Ἀγιδῶς τὸ φῶς· ὁρῶ                    40
F’ ὥτ’ ἄλιον, ὅνπερ ἇμιν
Ἀγιδὼ μαρτύρεται
φαίνην· ἐμὲ δ’ οὔτ’ ἐπαινῆν
οὔτε μωμήσθαι νιν ἁ κλεννὰ χοραγὸς
οὐδ’ ἁμῶς ἐῇ· δοκεῖ γὰρ ἤμεν αὔτα                    45
ἐκπρεπὴς τὼς ὥπερ αἴτις
ἐν βοτοῖς στάσειεν ἵππον
παγὸν ἀεθλοφόρον καναχάποδα
τῶν ὑποπετριδίων ὀνείρων.


ἦ οὐχ ὁρῇς; ὁ μὲν κέλης                    50
Ἐνητικός· ἁ δὲ χαίτα
τᾶς ἐμᾶς ἀνεψιᾶς
Ἁγησιχόρας ἐπανθεῖ
χρυσὸς [ὡ]ς ἀκήρατος·
τό τ’ ἀργύριον πρόσωπον,                     55
διαφάδαν τί τοι λέγω;
Ἁγησιχόρα μὲν αὕτα·
ἁ δὲ δευτέρα πεδ’ Ἀγιδὼ τὸ Fεῖδος
ἵππος Ἰβηνῷ Κολαξαῖος δραμήται·
ταὶ Πεληάδες γὰρ ἇμιν                    60
Ὀρθρίᾳ φᾶρος φεροίσαις
νύκτα δι’ ἀμβροσίαν ἅτε σήριον
ἄστρον ἀυηρομέναι μάχονται.


οὔτε γάρ τι πορφύρας
τόσσος κόρος ὥστ’ ἀμύναι,                    65
οὔτε ποικίλος δράκων
παγχρύσιος οὐδὲ μίτρα
Λυδία, νεανίδων
ἰανογ[λ]εφάρων ἄγαλμα,
οὐδε ταὶ Ναννῶς κόμαι,                    70
ἀλλ’ οὐ[δ’] Ἀρέτα σιειδής,
οὐδὲ Σύλακίς τε καὶ Κλεησισήρα,
οὐδ’ ἐς Αἰνησιμβρ[ό]τας ἐνθοῖσα φασεῖς·
Ἀσταφίς [τ]έ μοι γένοιτο
καὶ ποτιγλέποι Φίλυλλα                    75
Δαμαρ[έ]τα τ’ ἐρατά τε Fιανθεμίς·
ἀλλ’ Ἁγησιχόρα με τηρεῖ.


οὐ γὰρ ἁ κ[α]λλίσφυρος
Ἁγησιχ[ό]ρ[α] πάρ’ αὐτεῖ,
Ἀγιδοῖ [δ’ ἴκτ]αρ μένει                    80
θωστήρ[ιά τ’] ἅμ’ ἐπαινεῖ;
ἀλλὰ τᾶν [εὐχάς], σιοί,
δέξασθε· [σι]ῶν γὰρ ἄνα
καὶ τέλος· [χο]ροστάτις,
Fείποιμί κ’, [ἐ]γὼν μὲν αὐτὰ                    85
παρσένος μάταν ἀπὸ θράνω λέλακα
γλαύξ· ἐγὼ[ν] δὲ τᾷ μὲν Ἀώτι μάλιστα
Fανδάνην ἐρῶ· πόνων γὰρ
ἇμιν ἰάτωρ ἔγενετο·
ἐξ Ἁγησιχόρ[ας] δὲ νεάνιδες                    90
ἰρ]ήνας ἐρατ[ᾶ]ς ἐπέβαν.


τῷ] τε γὰρ σηραφόρῳ
αὐ]τῶς εδ[
τ[ῷ] κυβερνάτᾳ δὲ χρὴ
κ[ἠ]ν νᾶϊ μάλιστ’ ἀκούην·                    95
ἁ δὲ τᾶν Σηρην[ί]δων
ἀοιδοτέρα μ[ὲν οὐχί,
σιαὶ γάρ, ἀντ[ὶ δ’ ἕνδεκα
παίδων δεκ[ὰς ἅδ’ ἀείδ]ει·
φθέγγεται δ’ [ἄρ’] ὥ[τ’ ἐπὶ] Ξάνθω ῥοαῖσι                    100
κύκνος· ἁ δ’ ἐπιμέρῳ ξανθᾷ κομίσκᾳ