Φωνές

Φωνὲς

Κωνσταντίνος Καβάφης

1904

Ἰδανικὲς φωνὲς κι ἀγαπημένες

ἐκείνων ποῦ πέθαναν, ἢ ἐκείνων ποῦ εἶναι

γιὰ μᾶς χαμένοι σὰν τοὺς πεθαμένους.

Κάποτε μὲς στὰ ὄνειρά μας ὁμιλοῦνε•

κάποτε μὲς στὴν σκέψι τὲς ἀκούει τὸ μυαλό.

Καὶ μὲ τὸν ἦχο των γιὰ μιὰ στιγμὴ ἐπιστρέφουν

ἦχοι ἀπὸ τὴν πρώτη ποίηση τῆς ζωῆς μας -

σὰ μουσική, τὴν νύχτα, μακρυνή, ποῦ σβύνει.