Σελίδα:Platon - Œuvres complètes, Les Belles Lettres, tome I.djvu/227: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Βικιθήκη
Apameia (συζήτηση | Συνεισφορά)
Apameia (συζήτηση | Συνεισφορά)
Κατάσταση σελίδαςΚατάσταση σελίδας
-
Δεν έχει γίνει τυπογραφικός έλεγχος
+
Έχει γίνει τυπογραφικός έλεγχος
Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό):Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό):
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
<poem>
<poem>
<!--{{block center|align=left|-->
<!--{{block center|align=left|-->
{{larger|AΠΟΛΟΓIA ΣΩΚΡΑΤΟϒΣ
{{larger|AΠΟΛΟΓIA ΣΩΚΡΑΤΟϒΣ 141


——
——
Γραμμή 12: Γραμμή 12:
λογουμένου δι᾽ ὥνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν
λογουμένου δι᾽ ὥνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν
τρατεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι, καὶ ἄλλοθι, μῆτε θαυ-
τρατεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι, καὶ ἄλλοθι, μῆτε θαυ-
μάζειν μήτε θορυϐεῖν τούτου ἕνεκα. Ἔχει γὰρ οὗτωσί· νῦν d
μάζειν μήτε θορυϐεῖν τούτου ἕνεκα. Ἔχει γὰρ οὗτωσί· νῦν {{Αρίθμηση Burnet|d}}
ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναϐέϐηκα ἔτη γεγονὼς ἕϐδο-
ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναϐέϐηκα ἔτη γεγονὼς ἕϐδο-
μήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. Ὧσ-
μήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. Ὧσ-
περ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὥν, συνεγιγνώσκετε
περ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὥν, συνεγιγνώσκετε
δήπου ἄν μοι, εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε καὶ τῷ τρόπῳ ἔλεγον
δήπου ἄν μοι, εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε καὶ τῷ τρόπῳ ἔλεγον
ἐν οἷσπερ ἐτεθράμμην, καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο ὑμῶν δέομαι 18
ἐν οἷσπερ ἐτεθράμμην, καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο ὑμῶν δέομαι {{Αρίθμηση Burnet|18}}
δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρότον τῆς λέξεως ἐᾶν
δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρότον τῆς λέξεως ἐᾶν
—— ἴσως μὲν γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη —— αὐτὸ δὲ
—— ἴσως μὲν γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη —— αὐτὸ δὲ
τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν τιροσέχειν, εἰ δίκαια λέγω
τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω
μῆ· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέ-
μή· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέ-
γειν.
γειν.


Γραμμή 30: Γραμμή 30:
ὑμᾶς, καὶ πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη καὶ οὐδὲν ἀληθὲς λέγοντες·
ὑμᾶς, καὶ πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη καὶ οὐδὲν ἀληθὲς λέγοντες·
οὗς ἐγὼ μᾶλλον φοϐοῦμαι ἢ τοὺς ἀμφὶ Ἄνυτον, καίπερ ὄν-
οὗς ἐγὼ μᾶλλον φοϐοῦμαι ἢ τοὺς ἀμφὶ Ἄνυτον, καίπερ ὄν-
τας καὶ τούτους δεινούς. Ἀλλ ἐκεῖνοι δεινότεροι, ὦ ἄνδρες,
τας καὶ τούτους δεινούς. Ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι δεινότεροι, ὦ ἄνδρες,
οἵ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ἐκ παίδων παραλαμϐάνοντες ἔπειθόν
οἵ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ἐκ παίδων παραλαμϐάνοντες ἔπειθόν
τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκρά-
τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκρά-
της, σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ
της, σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ
γῆς ἅπαντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιῶν.
γῆς ἅπαντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιῶν.
Οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταύτην τὴν φῆμην κατασκεδά- c
Οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταύτην τὴν φῆμην κατασκεδά- {{Αρίθμηση Burnet|c}}
σαντες, οἱ δεινοί εἰσί μου κατήγοροι· οἷ γὰρ ἀκούοντες
σαντες, οἱ δεινοί εἰσί μου κατήγοροι· οἷ γὰρ ἀκούοντες
ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν.
ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν.
Γραμμή 41: Γραμμή 41:




c 8 ἐπὶ TW : ϰαὶ ἐπὶ Β || c 9 πολλοὶ Β : οἱ πολλοὶ Τ || 2 ἑϐδομήϰοντα
c 8 ἐπὶ TW : ϰαὶ ἐπὶ Β || c 9 πολλοὶ Β : οἱ πολλοὶ Τ || d 2 ἑϐδομήϰοντα
Β (cf. ''Crit''. 42 c, et Dem. Phal. ap. Diog. La., II, 5, 23): πλείω
Β (cf. ''Crit''. 42 c, et Dem. Phal. ap. Diog. La., II, 5, 23): πλείω
ξοδομήχοντα Τ || 18 b I ὕστερα Β: ὕστερον TW || b 7 οὐδὲν Τ : μᾶλλον
ἑϐδομήϰοντα Τ || 18 b I ὕστερα Β: ὕστερον TW || b 7 οὐδὲν Τ : μᾶλλον
οὐδὲν Β || c 2 ἀϰούοντες B2TW: ἀϰούsαντες Β.
οὐδὲν Β || c 2 ἀϰούοντες B2TW: ἀϰούσαντες Β.
</poem>
</poem>

Αναθεώρηση της 08:04, 4 Απριλίου 2020

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.


AΠΟΛΟΓIA ΣΩΚΡΑΤΟϒΣ 141

——

I


μέντοι καὶ πάνυ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο ὑμῶν δέομαι
 καὶ παρίεμαι· ἐὰν διὰ τῶν αὐτῶν λόγων ἀκούητέ μου ἄπο-
 λογουμένου δι᾽ ὥνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν
 τρατεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι, καὶ ἄλλοθι, μῆτε θαυ-
μάζειν μήτε θορυϐεῖν τούτου ἕνεκα. Ἔχει γὰρ οὗτωσί· νῦν d 
 ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναϐέϐηκα ἔτη γεγονὼς ἕϐδο-
μήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. Ὧσ-
 περ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὥν, συνεγιγνώσκετε
 δήπου ἄν μοι, εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε καὶ τῷ τρόπῳ ἔλεγον
 ἐν οἷσπερ ἐτεθράμμην, καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο ὑμῶν δέομαι 18 
δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρότον τῆς λέξεως ἐᾶν
 —— ἴσως μὲν γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη —— αὐτὸ δὲ
 τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω
 ἢ μή· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέ-
 γειν.

Πρῶτον μὲν οὖν δίκαιός εἶμι ἀπολογήσασθαι, ὦ ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ πρῶτά μου ψευδῆ κατηγορημένα καὶ
τοὺς πρώτους κατηγόρους, ἔπειτα δὲ πρὸς τὰ ὕστερα καὶ b
 τοὺς ὑστέρους. Ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι γεγόνασι πρὸς
ὑμᾶς, καὶ πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη καὶ οὐδὲν ἀληθὲς λέγοντες·
 οὗς ἐγὼ μᾶλλον φοϐοῦμαι ἢ τοὺς ἀμφὶ Ἄνυτον, καίπερ ὄν-
τας καὶ τούτους δεινούς. Ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι δεινότεροι, ὦ ἄνδρες,
 οἵ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ἐκ παίδων παραλαμϐάνοντες ἔπειθόν
τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκρά-
της, σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ
γῆς ἅπαντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιῶν.
 Οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταύτην τὴν φῆμην κατασκεδά- c 
σαντες, οἱ δεινοί εἰσί μου κατήγοροι· οἷ γὰρ ἀκούοντες
 ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν.
Ἔπειτά εἶσιν οὗτοι οἷ κατήγοροι πολλοὶ καὶ πολὺν χρόνον


c 8 ἐπὶ TW : ϰαὶ ἐπὶ Β || c 9 πολλοὶ Β : οἱ πολλοὶ Τ || d 2 ἑϐδομήϰοντα
 Β (cf. Crit. 42 c, et Dem. Phal. ap. Diog. La., II, 5, 23): πλείω
ἑϐδομήϰοντα Τ || 18 b I ὕστερα Β: ὕστερον TW || b 7 οὐδὲν Τ : μᾶλλον
οὐδὲν Β || c 2 ἀϰούοντες B2TW: ἀϰούσαντες Β.