Σελίδα:Platon - Œuvres complètes, Les Belles Lettres, tome I.djvu/227

AΠΟΛΟΓIA ΣΩΚΡΑΤΟϒΣ

——

I


μέντοι καὶ πάνυ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο ὑμῶν δέομαι
 καὶ παρίεμαι· ἐὰν διὰ τῶν αὐτῶν λόγων ἀκούητέ μου ἄπο-
 λογουμένου δι᾽ ὥνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν
 τρατεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι, καὶ ἄλλοθι, μῆτε θαυ-
μάζειν μήτε θορυϐεῖν τούτου ἕνεκα. Ἔχει γὰρ οὗτωσί· νῦν d
 ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναϐέϐηκα ἔτη γεγονὼς ἕϐδο-
μήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. Ὧσ-
 περ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὥν, συνεγιγνώσκετε
 δήπου ἄν μοι, εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε καὶ τῷ τρόπῳ ἔλεγον
 ἐν οἷσπερ ἐτεθράμμην, καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο ὑμῶν δέομαι 18
δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρότον τῆς λέξεως ἐᾶν
 —— ἴσως μὲν γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη —— αὐτὸ δὲ
 τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν τιροσέχειν, εἰ δίκαια λέγω
 ἢ μῆ· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέ-
 γειν.

Πρῶτον μὲν οὖν δίκαιός εἶμι ἀπολογήσασθαι, ὦ ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ πρῶτά μου ψευδῆ κατηγορημένα καὶ
τοὺς πρώτους κατηγόρους, ἔπειτα δὲ πρὸς τὰ ὕστερα καὶ b
 τοὺς ὑστέρους. Ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι γεγόνασι πρὸς
ὑμᾶς, καὶ πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη καὶ οὐδὲν ἀληθὲς λέγοντες·
 οὗς ἐγὼ μᾶλλον φοϐοῦμαι ἢ τοὺς ἀμφὶ Ἄνυτον, καίπερ ὄν-
τας καὶ τούτους δεινούς. Ἀλλ ἐκεῖνοι δεινότεροι, ὦ ἄνδρες,
 οἵ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ἐκ παίδων παραλαμϐάνοντες ἔπειθόν
τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκρά-
της, σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ
γῆς ἅπαντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιῶν.
 Οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταύτην τὴν φῆμην κατασκεδά- c
σαντες, οἱ δεινοί εἰσί μου κατήγοροι· οἷ γὰρ ἀκούοντες
 ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν.
Ἔπειτά εἶσιν οὗτοι οἷ κατήγοροι πολλοὶ καὶ πολὺν χρόνον


c 8 ἐπὶ TW : ϰαὶ ἐπὶ Β || c 9 πολλοὶ Β : οἱ πολλοὶ Τ || 2 ἑϐδομήϰοντα
 Β (cf. Crit. 42 c, et Dem. Phal. ap. Diog. La., II, 5, 23): πλείω
ξοδομήχοντα Τ || 18 b I ὕστερα Β: ὕστερον TW || b 7 οὐδὲν Τ : μᾶλλον
οὐδὲν Β || c 2 ἀϰούοντες B2TW: ἀϰούsαντες Β.