Σελίδα:Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους (Μωραϊτίδης).pdf/33

33

ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

XIII. Ἀκόμη δὲ ἀπάντησον, σὲ παρακαλῶ, ὦ δι’ ἀγάπην τοῦ Διός, Μέλητε, ποῖον εἶνε καλύτερον, νὰ κατοικῇ κανεὶς μετὰ πολιτῶν ἐναρέτων ἢ μετὰ κακῶν καὶ διεφθαρμένων; Ἀπάντησον, φίλε μου, διότι δὲν σὲ ἐρωτῶ βεβαίως κανὲν πρᾶγμα δύσκολον. Δὲν εἶνε ἀληθὲς ὅτι οἱ μὲν κακοὶ ἄνθρωποι προξενοῦν κάποιον κακὸν βέβαια εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι διαρκῶς συνδιαιτῶνται μὲ αὐτούς, οἱ δὲ ἐνάρετοι προξενοῦν κάποιον καλὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι πάντοτε μὲ αὐτοὺς συζῶσι;

Μέλητος.

Μάλιστα.

Σωκράτης.

Ὑπάρχει λοιπὸν κανεὶς ἄνθρωπος, ὅστις προτιμᾷ νὰ βλάπτεται μᾶλλον ἀπὸ ἐκείνους, μὲ τοὺς ὁποίους συνήθως συζῇ, παρὰ νὰ ὠφελῆται; Ἀπάντησόν μοι, ἀγαπητέ. Διότι ὁ νόμος ἴσα-ἴσα διατάσσει νὰ ἀπαντοῦν οἱ ἀντίδικοι ὁ ἕνας εἰς τὸν ἄλλον. Ὑπάρχει κανείς, ὁ ὁποῖος προτιμᾷ νὰ βλάπτεται μᾶλλον παρὰ νὰ ὠφελῆται ;

Μέλητος.

Ὄχι βέβαια. Δὲν ὑπάρχει.

Σωκράτης.

Ἔλα λοιπὸν εἰπέ μου τόρα. Ἐμένα μὲ κατήγγειλες ἐδῶ, διότι φρονεῖς ὅτι διαφθείρω τοὺς νέους καὶ κάμνω αὐτοὺς χειροτέρους. Ἀπάντησον ὅμως, τί ἀπὸ τὰ δύο, ἑκουσίως τοὺς διαφθείρω ἢ ἀκουσίως;

Μέλητος.

Ἑκουσίως βεβαιότατα.

Σωκράτης.

Μὰ πῶς, ὦ Μέλητε, σὺ ὁποῦ εἶσαι τόσον νέος, εἶσαι λοιπὸν τόσον πολὺ σοφώτερος ἀπὸ ἐμέ, ὁποῦ ἔχω τόσον γεροντικὴν ἡλικίαν , ὥστε σὺ μὲν γνωρίζεις ὅτι οἱ μὲν κακοὶ ἄνθρωποι κάποιον κακὸν βέβαια προξενοῦν ἑκάστοτε εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι συζῶσι μὲ αὐτούς, οἱ δὲ ἐνάρετοι προξενοῦν εἰς αὐτοὺς καλὸν. Ἐγὼ δὲ τῇ