Εις νεκρόν Άδωνιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Τελευταία αναθεώρηση της 20:36, 6 Ιουλίου 2018

Εἰς νεκρὸν Ἄδωνιν
Συγγραφέας: Άγνωστος

Ἄδωνιν ἡ Κυθήρη
ὡς εἶδε νεκρὸν ἤδη
στυγνὰν ἔχοντα χαίταν
ὠχράν τε τὰν παρειάν,
ἄγειν τὸν ὗν πρὸς αὑτὰν
ἔταξε τὼς Ἔρωτας.
οἳ δ᾽ εὐθέως ποτανοὶ
πᾶσαν δραμόντες ὕλαν,
στυγνὸν τὸν ὗν ἀνεῦρον,
δῆσάν δὲ καὶ πέδασαν. 10
χὣ μέν βρόχῳ καθάψας
ἔσυρεν αἰχμάλωτον,
ὁ δ᾽, ἐξόπισθ᾽ ἐλαύνων
ἔτυπτε τοῖσι τόξοις.
Ὁ θὴρ δ᾽ ἔβαινε δειλῶς,
φοβεῖτο γὰρ Κυθήρην.
τῷ δ᾽ εἶπεν Ἀφροδίτα
«Πάντων κάκιστε θηρῶν,
σὺ τόνδε μηρὸν ἴψω;
σύ μευ τὸν ἄνδρ᾽ ἔτυψας;» 20
ὁ θὴρ δ᾽ ἔλεξεν ὦδε·
«ὄμνυσί σοι Κυθήρη

αὐτήν σε καὶ τὸν ἄνδρα
καὶ ταῦτά μου τὰ δεσμὰ
καὶ τώσδε τὼς κυναγώς,
τόν ἄνδρα τὸν καλόν σευ
οὐκ ἤθελον πατάξαι
ἀλλ᾽ ὡς ἄγαλμ᾽ ἐσεῖδον,
καὶ μὴ φέρων τὸ καῦμα
γυμνὸν τὸν εἶχε μηρὸν 30
ἐμαινόμαν φιλᾶσαι.
καί μ᾽εὖ κατεκσίναζε·
τούτους λαβοῦσα τέμνε,
τούτους κόλαζε, Κύπρι·
τί γὰρ φέρω περισσῶς
ἐρωτικοὺς ὀδόντας;
εἰ δ᾽ οὐχί σοι τάδ᾽ ἀρκεῖ,
καὶ ταῦτά μου τὰ χείλη.
τί γὰρ φιλεῖν ἐτόλμων;»
τὸν δ᾽ ἠλέησε Κύπρις, 40
εἶπέν τε τοῖς Ἔρωσι
τὰ δεσμά οἱ ᾽πιλῦσαι.
ἐκ τῶδ᾽ ἐπηκολούθει,
κἀς ὕλαν οὐκ ἔβαινε,
καὶ τῷ πυρὶ προσελθὼν
ἔκαιε τοὺς ὀδόντας.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+{{Κεφαλίδα
+ | τίτλος     = Εἰς νεκρὸν Ἄδωνιν
+ | συγγραφέας = άγνωστος
+ | μεταφραστής=
+ | ενότητα    =
+ | επόμενο    =
+ | προηγούμενο=
+ | σημειώσεις =
+ }}
+<pages index="The Greek bucolic poets (1912).djvu" include=512,514 fromsection="s1" tosection="s1"/>
-{{Τίτλος2|Θεόκριτος|'''Εις νεκρόν Άδωνιν'''}}
-<poem>
-        Ἄδωνιν ἡ Κυθήρη
-        ὡς εἶδε νεκρὸν ἤδη,
-        στυγνὰν ἔχοντα χαίταν
-        ὠχράν τε τὰν παρειάν,
-ἄγειν τὸν ὗν πρὸς αὑτὰν
-        ἔταξε τὼς Ἔρωτας.
-        Οἱ δ᾽ εὐθέως ποτανοὶ
-        πᾶσαν δραμόντες ὕλαν,
-        στυγνὸν τὸν ὗν ἀνεῦρον,
-δῆσάν τε κἀπέδησαν.
-        Χὠ μέν, βρόχῳ καθάψας
-        ἔσυρεν αἰχμάλωτον·
-        ὁ δ᾽, ἐξόπισθ᾽ ἐλαύνων,
-        ἔτυπτε τοῖσι τόξοις.
-Ὁ θὴρ δ᾽ ἔβαινε δειλῶς·
-        φοβεῖτο γὰρ Κυθήρην.
-        Τῷ δ᾽ εἶπεν Ἀφροδίτα·
-        “Πάντων κάκιστε θηρῶν,
-        σὺ τόνδε μηρὸν ἴψω;
-Σύ μευ τὸν ἄνδρ᾽ ἔτυψας; ”
-        Ὁ θὴρ δ᾽ ἔλεξεν ὦδε·
-        “Ὄμνυσί σοι, Κυθήρη,
-        αὐτάν σε, καὶ τὸν ἄνδρα,
-        καὶ ταῦτά μευ τὰ δεσμὰ,
-καὶ τώσδε τὼς κυναγώς,
-        τόν ἄνδρα τὸν καλόν σευ
-        οὐκ ἤθελον πατάξαι·
-        ἀλλ᾽ ὡς ἄγαλμ᾽ ἐσεῖδον,
-        καί, μὴ φέρων τὸ καῦμα,
-        γυμνὸν τὸν εἶχε μηρὸν
-        ἐμαινόμαν φιλάσαι,
-καί μευ σίναζε κραντήρ.
-        Τούτους λαβοῦσα, Κύπρι,
-        τούτους κόλαζε, τέμνε·—
-        τί γὰρ φέρω περισσούς;—
-        ἐρωτικοὺς ὀδόντας·
-        εἰ δ᾽ οὐχὶ σοι τάδ᾽ ἀρκεῖ,
-        καὶ ταῦτ᾽ ἐμεῦ τὰ χείλη·
-        τί γὰρ φιλεῖν ἐτόλμων; ”
-Τὸν δ᾽ ἠλέησε Κύπρις,
-        εἶπέν τε τοῖς Ἔρωσιν
-        τὰ δεσμά οἱ ᾽πιλῦσαι.
-        Ἐκ τῶδ᾽ ἐπηκολούθει,
-        καἰς ὕλαν οὐκ ἔβαινεν·
-καὶ τῷ πυρὶ προσελθὼν
-        ἔκαιε τὼς ἔρωτας.
-</poem>
 [[Κατηγορία:Αρχαία και Κλασική γραμματεία|Εις νεκρον Αδωνιν]]