Αθηναΐς/Α/12/Η συναυλία

←Τὸ βιβλίον τῆς φύσεως

Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 12 Συγγραφέας: Ανώνυμος Ἡ συναυλία

Ποικίλα→

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ.

---

Πολλάκις τέρπεταί τις εἰς ἐκμάθησιν ἀντικειμένου τινὸς τῆς ἐπιστήμης ἢ τῆς τέχνης, κατορθοῖ δὲ νὰ καταγίνηται εἰς αὐτὸ, ὅταν ἡ ἐνέργεια πρὸς ἐκμάθησιν δὲν διαταράττει τὴν ἡσυχίαν τῶν κατοίκων τῆς οἰκίας ἢ καὶ ἐνίοτε τῆς γειτονίας.

Δυστυχῶς διὰ τὸν νεανίαν Ἀντώνιον ἡ κλίσις του ἔφερεν αὐτὸν εἰς ἐκμάθησιν μουσικῆς διὰ τοῦ βιολίου. Οὐδὲν ὄργανον εἶναι τόσον ταρακτικὸν, καὶ προσβάλλει τοσοῦτον τὸ νευρικὸν σύστημα ὅσον τὸ βιολίον ὑπὸ ἀρχαρίου παιζόμενον. Πρὸς ἐπίμετρον δὲ τῆς ἐκ τούτου ἀνησυχίας τῶν περιοίκων, κύων ἀνήκων εἰς τὸν ἴδιον νεανίαν, εὐηρεστεῖτο διὰ γοερῶν κραυγῶν νὰ συνοδεύῃ τὸν κύριόν του, οὕτω δ’ ἐπετελεῖτο τερψίθυμος συναυλία μονονουχὶ ἀνάστατον τὴν συνοικίαν ποιοῦσα. Οἱ γείτονες συνεζήτουν ποῖον νὰ δείρωσιν ἐν τῇ ἐξάψει τῆς δικαίας παραφορᾶς των, τὸν κύνα ἢ τὸν κύριον, καὶ οἱ πλείονες ἀπεφαίνοντο ὅτι ἔδει τὸν κύριον νὰ ξυλοφορτώσωσιν.

Οἱ γονεῖς τοῦ Ἀντωνίου πολλάκις παρετήρησαν αὐτῷ ὅτι ἦτο λίαν ὀχληρὸς, ὅτι ἐποίει ἀνυπόφορον κρότον, ὅτι δὲ ἀφεύκτως ἔδει νὰ μεταβαίνῃ εἰς τὴν ἐξοχὴν ὅταν ἐπεθύμει νὰ ποιῆται χρῆσιν τοῦ ἠχηροῦ ὀργάνου, ὅπερ κατὰ κακὴν των μοῖραν εὑρέθη μεταξὺ τῶν ἀντικειμένων τῆς κληρονομίας τῶν προγόνων των.

Ἡμέραν τινὰ λοιπὸν ὁ Ἀντώνιος λαβὼν τὸ βιολίον καὶ μετ’ αὐτοῦ τὴν ἀχώριστον σύντροφόν του Ἥραν (τὴν κύνα του) ἐξέδραμεν εἰς τὴν ἐξοχὴν, ἔνθα βεβαίως θὰ ἠδύνατο νὰ ξύῃ ἀκωλύτως καὶ ἀφόβως τὸ ἀρχαῖον βιολίον. Παρὰ τὴν σκιὰν τοίχου ἀχυρῶνος κάθηται λοιπὸν ὁ καλός μας μουσικὸς καὶ ἡ συναυλία ἄρχεται. Ὁ ἐν τῷ ἀχυρῶνι κοιμώμενος, κεκμηκὼς ἐκ τοῦ καύσωνος τῆς μεσημβρίας, ἀγρότης Φίλιππος, ἐξυπνᾷ ἐκ τοῦ θορύβου, ἀλλὰ νομίσας ὅτι ὁ μουσικὸς εἶναι διαβάτης ἔπεσε πάλιν πειρώμενος νὰ ἐπαναλάβῃ τὸν διακοπέντα ὕπνον. Ἀλλ’ ἡ συναυλία ἠκολούθει ἐντονωτέρα. Ἔρχεται εἰς τὸ παράθυρον καὶ βλέπει τοὺς δύο φίλους κύνα καὶ βιολιστὴν ἀκριβῶς ὑπὸ τὸ παράθυρόν του τὴν σκηνὴν αὐτῶν στήσαντας. Δὲν ἐδίστασε εἰς τὴν λῆψιν ἀποφάσεως· ἁρπάζει μεγάλην ῥάβδον καὶ τοῖς ἔδειξε διὰ λόγων καὶ δι’ ἔργων ὅτι καλῶς θὰ ἔπραττον ἐὰν ἐπορεύοντο ἔτι μακρότερα.

Ἡ ἐκμάθησις βεβαίως μουσικοῦ ὀργάνου δὲν εἶναι ἔγκλημα, ἀλλὰ καθίσταται τοιοῦτον ὁσάκις ἕτεροι ἀνησυχοῦσιν· καλὸν ὅθεν ἦναι ἐὰν φροντίζῃ τις νὰ ἀποφεύγῃ τὸ ἐκ τῆς ἐκμαθήσεως ἄτοπον τοῦτο.

Συμβουλὴ πρὸς νεάνιδας. Ἅμα μία κόρη τηρεῖ τι μυστικὸν ἀπὸ τῆς μητρός της, ἢ ἔλαβεν ἐπιστολὴν, ἣν δὲν τολμᾷ νὰ δώσῃ εἰς ἀνάγνωσιν εἰς τὴν μητέρα της, ἢ ἔχει φίλον περὶ οὗ δὲν γινώσκει τι ἡ μήτηρ της, διατελεῖ ἐν κινδύνῳ. Τὸ ἀπόρρητον δὲν εἶναι καλὸ πρᾶγμα διὰ τὴν κόρην· μηδὲν πράξῃς τὸ ὁποῖον ἐὰν ἀνακαλυφθῇ ὑπὸ τοῦ πατρός σου θὰ σὲ κάμῃ νὰ ἐρυθριάσῃς. Ὅταν νυμφεύεσαι, μηδέποτε κρύψῃς τι ἀπὸ τοῦ συζύγου σου. Μὴ ἐπιτρέψῃς εἰς σεαυτὴν νὰ γράψῃς ἐπιστολὴν περὶ ἧς νά μὴ γινώσκῃ οὗτος καθολοκληρίαν, ἢ νὰ λάβῃς ἐπιστολὴν ἧς δὲν θὰ ἤθελες οὗτος νά λάβῃ γνῶσιν. Μὴ ἔχῃς οἱανδήποτε ἀπόκρυφον.