Σώνει
| Σώνει Συγγραφέας: |
| Νέα Εστία, τεύχος 1, 15 Απριλίου 1927 |
Σ ώ ν ε ι! Νὰ μὴν τὸ ξαναπῆς αὐτὸ τὸ Σ ώ ν ε ι,
σκιάχτρο, κεντρὶ καὶ ἀπὸ φωνὴ κι ἀπὸ σιωπή,
τὸ ἴδιο πληγώνει καὶ ξανάφτει καὶ παγώνει,
πρόστασμα, καταφρόνια, ἱκεσία, ντροπή.
Τίποτε μεσ' στὸν κόσμο αὐτο δὲν εἶναι Σ ώ ν ε ι,
σβύνουν, ξανάρχονται, κ' ἡ ἀγάπη κ' ἡ ἀστραπή,
καὶ μᾶς πεθαίνουν οἱ χαρές, μᾶς ζοῦνε οἱ πόνοι.
Σ ώ ν ε ι! στὴ γλύκα, στὸ φαρμάκι ποιὸς θὰ πῇ;
Φιλὶ καὶ χάδι καὶ σπασμός, μιὰ στιγμὴ μόνη
τοῦ ἀθάνατου εἶναι καὶ ἡ πλασμένη κ' ἡ ἀφορμή.
Φευγᾶτο ξάφνιασμα, μιὰ ὁρμή, πνεῦμα ἢ κορμί,
ὁ Ἔρωτας εἶναι τὴν ψυχὴ ποὺ ἀποθεώνει.
Σ ώ ν ε ι! νὰ μὴν τὸ ξαναπῇς αὑτὸ τὸ Σ ώ ν ε ι!