Σελίδα:Xenophon III. Expeditio Cyri (1904).pdf/9

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
PRAEFATIO

Tertivm hunc tomum si forte apparatu Ἀττικῇ Μελλίτῃ paulo concinniore quam superiores meos ornare potui, id collegarum meorum Lincolniensium beneficio mihi contigisse grato animo profiteor, qui me multis aliis districtum negotiis ac de munere abhinc annos V suscepto iam paene desperantem honorifice in societatem cooptaverunt.

Iam inde a prima L. Dindorfi editione (Lips. 1825) constat codicum Expeditionis Cyri duo esse genera[1], quorum afterum concordia satis firma ac stabili sit coniunctum, alterum non modo cum illo bellum gerat inexpiabile, sed etiam ad rixas domesticas, ut ita dicam, proclivius sit. Recte monet A. Hugius (in Comment. de cod. Parisino 1640) ab a. 1825 paulatim crescere coepisse prioris (vel melioris) generis donec a Dindorfi ed. Oxoniensi (1852) victrix evaderet causa horum codicum. Sed quae inter meliores et eos qui dicuntur deteriores intercedat ratio nondum satis est perspicuum. Miror equidem qui nuperrime edidit Anabasin G. Gemollium sibi persuasum habere non modo ceteris omnibus codicibus praeferendam esse primam Parisini C manum (quod plerumque verum esse nemo post Hugi et Gemolli labores infitias eat), sed deteriores

  1. Hoc tamen nondum agnovit Schneiderus in secunda editione Oxoniensi, 1828.