(c) B A E easdem habent lectiones has: ἠμελημένος cum det. I vii 20; ἀνάγκη cum det. II v 21; παρήγγελον cum det. parte IV iii 9; ἐπ’ (pro ἐφ’ C) om. IV vi 11; βουλόμενον καὶ pro βουλόμενόν τι V ii 18; ἐδόκει (om. etiam C teste Dübner V ii 20; ἐθέλει V vii 28; πειθομένους pro πυθομένους VI iii 26; ἐν (om. C) VI vi 5; ἕλεγον (etiam C teste Dübner) VII iii 16; λαβόντα recte, cum det. VII iv 6; διέβαλλε recte, cum det. VII v 6.
Haec omnia partim coniecturae sunt faciles partim errores. Et cum librarius E in deteriorum lectionem a C B A abit—id quod in locis circ. xvii fit—aut conicit aut errat ita ut numquam non pateat causa[1]. Corrector autem codice deterioris familiae interdum usus esse videtur, cuius rei conspicuum habemus exemplum ad VII vii 32, ubi γὰρ, quod om. C B A, in E s.v. additum est.
Iam vero quantum auctoritatis Etonensi tribuemus ubi solus veram praebet lectionem? nimirum quanta aliis coniecturis tribui solet. Desinamus igitur mirari unde factum sit ut haec in E solo emendate legantur: περιιόντες IV ii 1 (περιιδόντες C B A: παριδόντες det.); τάξις V ii 14 (τάραξις C B A[2]); πορεύσονται V iv 2 (πορεύονται cet.); ἀναπαύεσθαι V vi 31; μέντοι VI i 32 (μὲν cet.); λοχαγοὺς εἰς βυζάντιον VI i 33; ὅτῳ ἔφη (quod falso D tribuit Gemoll.) VII iii 6; μεῖον VII vii 24.
Inter multos alterius generis codices (qui deteriores vulgo appellantur) eminent Bodleianus (D), quem nos
- ↑ Coniecturae: ἤγετο pro ἤγοντο I vili 20, πορεύοιτο pro ἐπορεύετο propter κινοῖτο IV v 3, σπένδοιντο II iii 7, ἀκούσας pro ἑκούσας V i 14, ὄντος om. VI iii 10, ἰέναι pro εἶναι, recte, VI v 16. Errores: αὐτοῦ om. I v 14, ἦν pro ἐγένετο post ἦν II vi 23, ὄντας om. III iii 19, μὴ om. IV iii 28, ἐπὶ τῇ ἀφόδῳ VI iv 14.
- ↑ παράταξις det., quod probat Sorof, fort. recte.