Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
THE BUCOLIC POETS
ταῦτά με κἀξήγειρε, τὺ δ᾽ ὦ ξένε λοιπὸν ἔρειδε
τὰν γνώμαν· ὄρκον γὰρ ἐγὼ τὸν ἐπώμοσα—
ΕΤΑΙΡΟΣ
θάρρει,
καὶ σύγε μὴ τρέσσηις· οὐκ ὤμοσας· οὐδὲ γὰρ ἰχθὺν
χρύσεον ὡς ἴδες εἶδες· ἴσα δ᾽ ἐν ψεύδεσι νῶσις·
ἐἰ γὰρ μὴ κνώσσων τὺ τὰ χωρία ταῦτα ματεύσεις,
ἔλπις τῶν ὕπνων· ζάτει τὸν σάρκινον ἰχθύν,
μὴ σὺ θάνῃς λιμῷ καὶ χρυσείοισιν ὀνείροις.
252
