σου, Σιὼν. Διὸπ αὐτὸς ἐνίσχυσε τοῦς' μοχλοὺς τῶν πυλῶν σου, ηὐλόγησε τοὺς υἱούς σου ἐν μοί. ’Εχάρα- ξε τὰ. ὅριά σου ἐν εἰρήνῃ, καὶ διὰ τῶν ὲκλεκτοτέ- ρων σίτηρῶν, κοραίνει σε. ’ΑπΟστέλλει τὸ λόγιον αὖ- τοῦ εἰς τὴν γῆν καὶ ταχέως ὁ λόγος του δραμεῖται. “Ρίπτει χιόνα ὡς ἔριον, δμξχλην ὥς τέφραν δια- χᾷει. .Ῥίπτει ᾽ τὸν παγετὸν ἐν μεγάλοις τεμαχίοις, εἰς δὲ τὸ ψῦχος τούτου τίς δὗναται νὰ ᾶνθέξῃ ; Απο- στἑλλει τὸν λόγον του, καὶ πάντα διαλὗονται, πνέει τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ῥέουσιν ὕδατα. ᾽Απαγγἑλλει τοὺς λόγους αὐτοῦ τῷ Ἰακὼβ, τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ πῤοστάγματα αὐτοῦ τῷ Ἰσραήλ. Οὕτω δὲ οὐκ ὲ. ποίησι ᾽παντὶ ἔθνει καὶ τὰς ἀποφάσεις αὐτοῦ οὐκ ὗγνὤρισεν αὐτοῖς. ᾽Αλληλού'ι'α!
᾿ Ἀλληλούϊα. Αἰνεῖτε τὸν,͵ Κύριον (οἱ κατοικοῦντες) ἐν τῷ οὐρανῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. ΑΖ- νεῖτε αὐτὸν πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὖ- τὸν πᾶσαι αἱ Δυνάμεις αὐτοῦ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐτὸν ἀστέρες οἱ φαεινὀί. Αἷ- νεῖτε αὐτὸν, ὸῖ ἂνὠτεροι οὐρανοὶ καὶ τὰ ὑπεράνω αὖ- τῶν ὕδατα. Ἀἰνεσἀτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, διότι α3- τὸ; ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθτξζν. ”Εστηἁεν αὐτὰ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ἔθετο ῥων, καὶ οὐ παρελεύ- σεται. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆς᾿ γῆς, δράκοντες καὶ πάντα τὰ ἐν τῇ ἆβύσσᾠι Πῦρ; χάλαζα, χιὼν, ἄ- τμὸς, πνεῦμα καταιγίδος, τὸν λόγον αὐτοῦ ἐκτελοῦ-
