ἡμέρᾳ ἐπικαλεσόμεθά σε. Φύλαξον τὸν λαόν σου,᾽ιὔ- λόγησον τὴν κληρονομίαν σου, ὁδήγησον“ αὑτοὺς ὧς ποιμὴν, καὶ διατήρησον αὐτοὺς εἰς τὸν αἰῶνα. Ἡ Φυ- χὴ ἡμῶν ἐλπίζει ἐπὶ Κύριον, αὐτός ἐστιν “ἡ βοήθεια οιαὶἡ ἀσπὶς ἡμῶν. Διότιἑν αὐτῷ ἡ καρδία ἡμῶν εὗ- φραίνεται, καὶ ἐν τῷ αὐτοῦ ὀνόματι τῷ ἁγίῳ ἐνετει- σπεύθημεν. Ἔστω τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, Κύριε, διότι ἐπὶ Σὲ ἠλπίσαμεν. Δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου, τὴν δὲ σωτηρίαν σου δὸς ἡμῖν. Ἐγέρθητι πρὸς βοήθειαν ἡμῶνμαὶ λότρωσον ἡμᾶς διὰ τοῦ ἐλέους σου. ᾿Εγὼ εἰμὶ Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ἐξαγαγὼν σε ἐκ᾽γῆς Αἰγύπτου' 'ᾶνοιξον τὸ στόμα σου ἐν τῷ ζητεῖν καὶ ἐγὼ Θέλω πληρώσει αὐτό. Μακάριος ὁ λαὸς ὅστις παρεδόθη εἰς αὐτὸν, μακάριος ὁ λαὸς ὅστις Θεὸν αὑτοῦ ἔχει τὸν Κύριον. Καὶ ἐγὼ εἰς τὸ ἔλεός σου ἤλ- πισα, εὐφρανθήσεται ἡ καρδία μου. ἕν᾽ τῇ σωτηρίᾳ σου. ψαλῶ δὲ τῷ Κυρίῳ διότι ἀπὸ τῆς χάριτος αὖ- τοῦ μὲ ἐνέττλ’ησε.
ψαλμὸς τοῦ Δαυΐδ κατὰ τοὶ' ἐγκαίνια τοῦ Νοωὕ.
Ὑψώσω σε, Κύριε, διότι μὲ διέσωσας, καὶ δὲν ηὗ- φρἁνθ'ησαν οἱ ἐχθροί͵μου ἐπ’ ἐμέ. Κύριε, Θεέ μου, σὲ ἐπεκαλεσάμην, καὶ Σὺ μὲ ἰάτρευσας. Κύριε, Σὺ ὲξείγειρας ἐκ τοῖ τάφου τὴν ψυχήν μου, μὶ διετή- ρησας ἐν τῇ ζωῇ, ἵνα μὴ ποιταβῶ ἐν τῷ τἀφφ.ιἶΙ)᾽ά- λα τε τῷ Κυρίῳ, εὐσεβεῖς, καὶἷτϊἤσθ'ητε ἐπαίνων, ἐξι- μολογοὔμενοι τὴν ἁγιότητι: Αὐτοῦ. Καθότι ἡ ὀργὴ αὑτοῦ οἴνω στιγμιαξα, ἡ δὲ ζωὴ ἡμῶν τὸ θέλημά: του'
Μ “7: 18-14 ἤ; πυλίδος τώης, ω Μ χἠ,- σιλ. 83, ἰπἳιὖσυςπμδὤῃιἰςαὗτδν) ω «δπαρὠιδόμ-Μς αὕτῷν Μιτ- ιτῷ Μ ταὕτα ᾽ποἁχονται.»
