ἱερωτάτη, ἔδει γενέσθαι κατ᾽ ἄρκτον, ὡς ἰπἰσης καὶἠ ἱναπὀθεσι; τοῦ αἵματος ἐν ἱεροῖς δοχείοις. Ραντἁσμοὶ δὲ ἐγένοντο δύο ἀντιστοιχοῦντες πρὸς τέσσαρας, ἐπὶ τοῦ ἰξωτεραοῦ θυσιαστηρίου, χοᾶ τὸ θῦμα ἰξεδάρετο, διε- μελίζετο καὶ ὁλοσχερῶς ᾽Μετο. ᾽
Θυσίοα συμφιλιώσεως τοῦ κοινοῦ καὶ ὑπὲρ ἀφέσε- ως ἁμαρτιῶν, ἦσαν ἢ προσφερομένη διὰ τὴν ἁμαρ- τίαν τῆ; κλοπῆς, ἡ διὰ’τὴν ἀκούσιον ἱεροσυλίαν,ή διὰ τὸ ἁμάρτημα σχέσεως μετὰ δούλης Χαναναίας, οὔσης πρότερον δεδομένης μετὰ δούλου ἰσραηλίτου, ἡ διὰ τὴν ἁμαρτίαν τοῦ Ναζαραίου, τοῦ ’ἀθετἠ- σαντος τὴν ὑπόσχεσίν του, ἡ διὰ τὴν ἀνάρρωσιν λι- προῦ, ποτὶ ἡ δι’ ἀβεβαίαν τινὰ ἁμαρτίαν. "Απασαι αἱ Θυσίαν. αὗται ὲτελοῦντο κατ᾿ ἄρκτον, ὧς ἐπίσης καὶ ῆ'τοῦ αἵματος ὲναπόθεσις, καὶ οἱ δύο ραντισμοὶ οἱ ᾽πρδς τέσσαρας ἰσοδυναμοῦντες, τὰ δὲ οῳέατα τῶν θυμάτων εἰσθξοντο παρὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς ἱερατικῆς οἰκογενείας ἔνδον τῶν τειχῶν τοῦ Ναοῦ, μαγειρευμένα κατ’ ἀρέ- σκειᾳν τὴν αὐτὴν ἡμέραν μέχρι , τοῦ μεσονυκτίου. . Ἡ αἰνετἡριος θυςπίοι,᾿ καὶ ἡ τοῦ προτοῦ τοῦ Να-᾽ ζαραίου, ὥς ἔχουσαι ἐλαφρὸν ἁγιότητος βαθμὸν, "ἠ- δύναντο νὰ γίνωσιν ἐν παντὶ τόπῳ τοῦ νάρθηκος τοῦ Ναοῦ' οἱ ῥαντισμοὶ τοῦ αἵματος ἦσαν δύο, ἰσο- δυναμοῦντες πρὸς τέσσαρας, τὰ δὲ κρέατα τῶν Θυμάτων 'ἠὃύνατο νὰ φάγῃ πᾶς Ισραηλίτης καὶ μὴ δι τῶν ἱερέων εἰς ἕκαστον τόπον τῆς πόλεως (Ἱερουσαλὴμ) καὶ ὅπως δήποτε μαγειρευμένα, τὴν αὐτὴν ὅμὠς ἡ- μἐραν ἄχρι τοῦ μεσονυκτίου, τὰ δὲ διὰ τοὺς !ιριϊς πα- ταμελιζὀμεγα μἔρἦ τῶν Θυμᾷτων τοῦτων, ὗπὢωντο ὧ: τοὺς αὐτοὺς νόμους,’ πλὴν οἰσθίοντο παρὰ τῶν
