λάμβανε κῦρος. “Ο “Ραββὶ ’Ιαουὃᾶς λέγει. Ἰδοὺ ὁ κα- νῶν. ᾽Αν ἐγε’ νετο καὶ καθ’ἡμισείας τῶν προσὃιωρεσ- μένων οο’σεων εἶχε κῦρος, ἡ παρέλαψ ς ὄμως ;νὸς τῶν ὡρισμένων ἀρωμάτων ἧτο ἔγκλημα ἄξιον τιμωρίας θανάτου.
Λέγει ὁ Βἁρ Καππαρᾶς τἁ πλεονάζοντα τῶν ὕυμιαμἀτων ἑκάστου ἔτους ἐχρησίμευον ὅπως ἅπαξ τῆς ᾽ἑξηκονταετηρίδος ἢ ἑβδομηκονταετηρἱὃος γένηται τὸ Θυμἱαμα καθ’ῆμισείας δόσεις. Προστίθ’ησι ὃὲ- δ΄ Βἁρ . Καππαρᾶς, ὅτι ἐὰν εἰσήγετο ἡ ἐλαχίστη ποσότης μέλιτος, οὐδεὶς ἠδύνατο εἁ ὑποφέρῃ τὴν ὀσμὴν του", καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦτονὃἓ ν ἀνεμιγνὐετο μέλι διὸ καὶ ὁ νόμος σαφῶς ὁρίζει - “οὔτε ζύμη, οὔτ- μέλι θὰ καἱηται ὧς προσφορὰ πυρὸς πρὸς Κύριον. ᾽ Ὑπὸ Σοῦ ἡ σωτη’ρία, ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλο- γία σου, σέλα (διὰ παντός). ’Ο Κύριος Σαβαὡθ εἴη͵ μεθ’ ἡμῶν, εἴη σκέπη ὁ᾽ Θεὸς τοῦ Ἰακὼβ σέλα. Κύ- ριε Σαβαώθ, μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ Σέᾧ Κύριε, φύλαξον ἡμᾶς, Βασιλεῦ, ἐπάκουσον ἠμῶν καθ᾽ ἣν ἡμέραν ἐπικαλ εσόμεθα σου. Ἐπίστρεφον ἡμᾶς, Κύριε, πρός σε, καὶ ἐπιστραφησὀμεθα- καὶ ἁ- νσξκαίνισον τὰς ἡμέρας ἡμῶν ὡς πρότερον. Καὶ ἔ- στω εὗποὅσὃεκτος τῷ Θεῷ ἡ προσφορὰ ’Ιαουὃᾶ καὶ Ἱερουσαλὴμ,,ὧς τας αρχαίας ἡμέρας καὶ τα παλαια” ετη.
“Ο ᾿Αβαϊὲ διέθετε τὴν τάξιν τῶν καθημεξπνῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Ναοῦ καὶ κατα τὶ Ταλμοὺδ σιαὶ τὴν γν-ὧμην τΟῦ ’Αβὰ Σαοὺλ οὕτως. “Β μεγάλη ἐπίθε-
