(Καὶ τἁΣα’ββοιτον προστίθενται οἱ ἐξῆς δύο στίχοι.)
'Καὶ τὴν ἤμἓ'ραα τοῦ Σαββάτου Θἕἶετε προσφέρει δὗο μονοε τῆ ἀρνία ἄμωμᾳ, καὶ δύο δέκατα. τοῦ ’Εφᾶ σεμιγδάλεως, λόγῳ προσφορᾶς ὲζυμωμένης μετ᾿ ἐ- λαίου σὺν τῇ σχετικῇ σπονὃῇ, τοῦτο ἔσεται τὸ ὅλο- ππύτωμα ἑκάστου Σαββάτου, ὲπτξς τοῦ παθημερινοῦ ὁλοκαυτώματος μετὰ τῆς σχετικῆς σπονδῆς.
᾽ ΗΑ οι“
Σὺ εἴσω Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐνώπιον τοῦ δποἰου ἔπαιον οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ θυμίαμα τῶν ἁ- ρωμάτων ὅτε ὑπῆρχεν ὁ Ἰερὸς Ναὸς, καθὰ παρήγ- γέιλας αὐτοῖς διὰ τοῦ προφήτου σου Ἡωῦοέως καὶ καθὰ ἐν τῷ νόμῳ σου γέγραπται.
Καὶ εἶπε Κόριος πρὸς Ηωῦσῆ' λάβε ἡδόσματςτουτἑ- .στιβἀλσαμον, ὄνυχος“ χαλβώγην, ἀρωματικἃ κοὐ. λίβα- νον καθαρὸν, ᾽πατ’ ἴσας μερίδος, καὶ ποίησον θυμία- τμοι κπτὶ τὴν τοῦ ἁρὠμάτοποιοῦ τέχνην, μῖγμα κα.- θαρὸν καὶ ὦγιονξ Συὐτρίφας δὲ ἐξ αὐτοῦ μερίδα, θὲς αὐτὴν ἐνώπιον τῆς 6Ιερο'ἰς Διαθήκης εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἔνθα ἀνακαλυφθ'ἡοομαι πρὸς σέ' ᾶ- “γιος ἁγιώτατος (ὁ τόπος ἐκεῖνος) ἔσεται διὰ. 'σὲ. Καὶ δ’Ααρὢν θέλει καίει ἐπὶ τοῦθυσιαοτηρίου τὸάρω- ματὤδες τοῦτο θυμίαμα καθ’ Μστην, ὅτε τὸ πρωϊ 'ἐτδιμάζιινὰς λυχνίας ὅταν δὲ ὃ ᾽Ααρ᾽ὧν ἀνἂῷῄ τἆξ
- ἹἜτο ῥιζα τις δμοιἆζοω: τῷ ὄνυχι;
