Καὶ ἔσται Κύριος βασιλεὺς ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἔσταιΕἱΣ, καὶ ΕΝ τὸ ὄνομα Αὐτοῦ.
ΙΣΑΜΠΑΧ
Εἴη δεδοξασμένον, Βασιλεῦ ἡμῶν, ἑσαεὶ τὸ ὄνομά σου, Θεὲ, Βασιλεῦ μέγα καὶ ἅγιε ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἂν τῇ γῇ. Διότι Σοὶ, Κύριε, Θεὲ ἡμῶν καὶ Θεὲ τῶν πατέρων ἡμῶν, διὰ παντὸς προσήκει ἡ ᾠδὴ καὶ δ αἶνος, ὸ ὕμνος καὶ ὁ ψαλμὸς, ἡ δύναμις καὶ τὸ κρά- ! τος, ἡ νίκη καὶ ἡ ὑπεροχὴ, ἡ μεγαλοσύνη, τὸ ἱγκώ- μῶν, ἡ δόξα, ἡ ἁγιότης καὶ ἡ Βασιλεία. ’Οφείλὸνται δὲ͵ εὐλογίαι καὶ εὐχαριστίαι εἰς τὸ ὄνομά σου τὸ μέγα καὶ ἄγων. Σὺ ὁ Θεὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Εὐλογητὸς εἶ Κὗριε, Βασιλεῦ μέγα καὶ ᾷπερἀνἑ - τως αὶνετὸ, Θεὲ τῶν εὐχαριστῶν, Κύριε τῶν τερατουρ- γημάτων, Δημουργὲ ὅλων τῶν ψυχῶν, Κύριε ὅλων τῶν πλασμάτων, εἰς ὃν εὗπρὁσὃεκτοι εἰσὶν οἱ ψαλμοὶ, Βασιλεῦ ἄθάνατε, ἀμήν.
(Καὶ λἕγἐται τὀ μυῳὃν Καδὶ; ὡ; ἕπεται.)
Τὸ μέγα τοῦ Θεοῦ ὄνομα δεδοξασμένον καὶ ἡ- γιασμένον εἴη͵ἐν τῷ κόσμῳ ὃν κατ’ οἰκείαν βούλη- σιν ἔκτισιν. Ἄς στερεὤςᾳᾷὗτὸς τὸν Βασιλέα αὐτοῦ, ᾶναφῦσῃ' τὴν͵ ἀπὸλὑτρωσίν του, ἐπισπεὄσῃ τὴν ἔλευ- ᾿σιν τοῦ Μεσσίου εἰς τὴν ζῳὴν ὑμῶν’ εἰς τὰς ἡμέρας
