Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/19

5

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

ἠδ’ ὅτ’ ἓν Αἰγύπτῳ ἱερὸν λύγον ἐξελόχευσα
Μέμφιν ἐς ἠγαθέην πελάσας ἱεράς τε πόληας
Ἄπιδος, ἃς πέρι Νεῖλος ἀγάρροος ἐστεφάνωται· 45
πάντα μάλ’ ἀτρεκέως ἄπ’ ἐμῶν στέρνων δεδάηκας.
Νῦν δ’, ἐπεὶ ἠερόφοιτος ἀπέπτατο δήϊος οἶστρος
ἡμέτερον δέµας ἐκπρολιπῶν εἰς οὐρανὸν εὑρύν,
πεύσῃ ἀφ’ ἡμετέρης ἐνοπῆς, ὅσσα πρὶν ἔκευθον·
ὥς ποτε Πιερίην Λειβήθρων τ’ ἄκρα κάρηνα 50
ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων πρόµος εἰσεπέρησε
λισσόμενός μ’ ἐπίκουρον ἐοῦ νόστοιο γενέσθαι
ποντοπόρῳ σὺν νηὶ πρὸς ἄξενα φῦλ’ ἀνθρώπων
ἔθνος ἐς ἀφνειὸν καὶ ἀτάσθαλον, ᾧ ἔνι κραῖνεν
Αἰήτης, υἱὸς φαεσιμβρότου Ἠελίοιο. 55
Θέσφατα γὰρ Πελίης δειδίσσετο, μή οἱ ὄπισθε
χειρὸς ὕπ’ Αἰσονίδης καθέλῃ βασιλήιον ἀρχήν.
καί οἱ ὑπὸ πραπίδεσσι δόλου τρίβον ἠπερόπευε·
τάσσε γὰρ ἐκ Κόλχων κῶας χρύσειον ἐνεῖκαι
Θεσσαλίην εὔπωλον. ὃ ὡς κλύεν ἔκνομον αὐδήν, 60
χεῖρας ἑπαντείνας ἐπεκέκλετο πότνιαν Ἥρην·
τήνδε γὰρ ἐκ μακάρων περιώσια κυδαίνεσκεν.
ἣ δ’ ἄφαρ εὐχωλῇσιν ἐφέσπετο κηδομένη περ·
ἔξοχα γὰρ µερόπων ἠγάζετο καὶ φιλέεσκε
δεινοβίην ἥρωα περικλυτὸν Αἴσονος υἷα· 65
καί ῥα καλεσσαμένη ἐπετέλλετο Τριτογενείῃ,
ἥ οἱ φηγινέην πρῶτον τεκτήνατο νῆα,
ἥ καὶ ὑπ’ εἰλατίνοις ἐρετμοῖς ἁλιμυρέα βένθη
πρώτη ὑπεξεπέρησε, τρίβον δ’ ἤνυσε θαλάσσης.
 Ἀλλ’ ὅτε δὴ συνάγειρεν ἀγαλειτοὺς βασιλῆας, 70
Θρῄκην εἰς εὔπωλον ἐπείγετο δῖος Ἰήσων,
καὶ μ’ ἐκίχανε χέλυν πολυδαίδαλον ἐντύνοντα,
ὄφρα κέ σοι μέλπων προχέω μελίγηρυν ἀοιδήν,