Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/314

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
302


“Γιατί νὰ ἔχ’ αὐτὸς γιατί
τίμὴ καὶ δόξα, κ’ ἑορτὴ
λαμπρότερ’ ἀπὸ μένα;
Ἂς μᾶς τὸ ’πῇ ὀρθὰ κοφτὰ
τὰ δικαιώματά τ’ αὐτὰ
ποῦ τἄχ’ ἀποκτημένα!

“Ἂν ἦταν μάρτυς μὲ καρδιά—
Θἄλεγα: τέτοι’ ἀναποδιὰ
τὴν κάμνουν οἱ ἀνθρῶποι:
Σοῦ ’γδέρνουν κἄποιον σὰν σκυλί,
καὶ σὰν θεόν τους, οἱ μουρλοί,
τὸν προσκυνοῦν κατόπι!

“Ἂν ἦταν ἕνας ἀσκητής,
ἕνας σοφὸς ἢ ποιητής,
π’ ἀπέθαν’ ἀπ’ τὴν πεῖνα—
θἆχε κανεὶς ὑπομονή·
καὶ θἄλεγ’ ὅλ’ οἱ Χριστιανοὶ
πῶς εἶν’ ἀπ’ τὴν Ἀθήνα.

“Τὸ πνεῦμ’ ἀφήνουν νὰ πεινᾷ,
τὴν ἀρετὴ νὰ διακονᾷ—
Καὶ σὰν τὰ κακαρώσῃ,
πὰ στὸ στομάχι τ’ ἀδειανὸ
τῆς στήνουν μάρμαρο βουνό,
καὶ ψάλλουν ὅσοι ὅσοι!