Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
214
ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ!
Ἐχθὲς ὁ ἥλιος μιὰ χαρὰ
μ’ ὅλη τὴν οἰκουμένη
πὰ στ’ ἅρμα του ’ζαχάρονε.
Καὶ μὲ τὰ ἥμερα νέρα
ἡ θάλασσ’ ἁπλωμένη,
τὴν λάμψη του ’καμάρονε.
Σήμερα ἡ ὄψη του γκαβή,
σὰν ἄπλυτο τηγάνι,
ζαρόνει μέσ’ στ’ ἀχοῦρί του.
Κ’ ἡ θάλασσα, σὰν παλαβή,
τὰ ῥοῦχά της δαγκάνει
καὶ τοῦ τὰ φτεῖ στὴν μούρη του.
Ἐχθὲς τὰ φύλλα σειούντανε,
μὰ δὲν θὰ ’πέφταν κάτου,
γιὰ ὅλης τῆς γῆς τὰ τάματα.
Κι’ ὁ οὐρανὸς ’θαρριούντανε
στὰ γιορτερὰ σκουτιά του
κ’ ἦταν ’περφάνειας, θάμματα.
